Wykończenie komina – metody, materiały, wykonanie, opinie

Materiały odpowiednie do wykończenia komina

Wykończenie komina tynkiem

Podobnie jak elewacja budynku również komin może być wykończony tynkiem. Tynk do ścian na zewnątrz komina stosuje się cementowy lub rzadziej cementowo-wapienny. Ten pierwszy jest bardziej odporny na wilgoć. Grubość warstwy tynku wynosi od 1 cm do 3 cm.

Tynkiem można łatwo i tanio wykończyć każdy typ komina, jednak nie jest to okładzina zbyt trwała. Warstwę zewnętrzną nakłada się na warstwę podkładową tynku. Trwałość tynku na kominie można zwiększyć malując go elewacyjną farbą silikonową. Jest ona zmywalna i zabezpiecza ściany przed szkodliwymi warunkami pogodowymi. Zamiast zwykłego tynku można zastosować trwalsze tynki cienkowarstwowe – mineralne, silikatowe, akrylowe albo silikonowe.

Obłożenie komina cegłą klinkierową

Cegła klinkierowa jest popularnym materiałem na komin. Jeśli został wymurowany z pełnych cegieł z klinkieru, część wyniesioną nad dach można tylko zaimpregnować, zabezpieczając przed wnikaniem wilgoci. Komin wykonany na przykład z pustaków systemowych albo innych materiałów można obrobić cegłą. Duże znaczenie przy układaniu cegieł klinkierowych posiadają odpowiednio wykonane spoiny. Powinny być szczelne, ze specjalnej zaprawy.

Dobrym sposobem na poprawę wyglądu starego tynkowanego komina jest obłożenie go płytkami klinkierowymi. Dają estetyczny wygląd przy jednoczesnym mniejszym obciążeniu w przypadku wysokiego komina. Cegła klinkierowa bardzo dobrze wygląda w połączeniu z ceramiczną dachówką albo pokryciem z blachy. Jest łatwa w utrzymaniu.

Płytki włókno-cementowe na ściany komina

Wykończenie komina można wykonać płytkami z włóknocementu (struktonitem). Są dostępne w różnych kolorach (czerwony, brązowy, grafitowy) z powierzchnią gładką i z teksturą, co ułatwia dopasowanie do materiału dachu i elewacji. Tego rodzaju płytki mogą do złudzenia przypominać naturalny łupek. Otwory w płytkach ułatwiają ich mocowanie. Między ścianą komina i obłożeniem z płytek pozostawia się szczelinę wentylacyjną (2-3 cm). Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł o rodzajach kominów i systemów kominowych.

Płytki z tworzyw sztucznych

Są montowane równie łatwo jak płytki włóknocementowe. Zaletą takiej okładziny jest niski ciężar. Na dodatek są bardzo trwałe i odporne na warunki atmosferyczne. Są dostępne w różnych kolorach.

Łupek na obłożenie komina

Łupek jest bardzo atrakcyjnym i popularnym materiałem do wykładania ścian komina. Jest trwały i zapewnia dobrą ochronę przed wilgocią. Mocowanie płytek z łupka jest dosyć pracochłonne. W zależności od złoża płytki łupkowe mogą być grafitowe, zielone albo purpurowe. Dostępne są płytki o różnych kształtach.

Wykończenie komina blachą

Istnieje kilka metali, które nadają się, aby wykonaną z nich blachą wykończyć komin; nie tylko rynny metalowe. Zaliczają się do nich przykładowo odporne na warunki atmosferyczne metale jak miedź i cynk, które w dodatku pasują niemal do każdego stylu budownictwa. Podczas gdy miedź zwraca uwagę swoim interesującym odbiciem światła, cynk robi bardziej wrażenie nowoczesne i stonowane. Płyty metalowe są mocowane w specjalny sposób, aby wilgoć nie mogła się przedostać do ściany i konstrukcji dachu; chroniona musi być zarówno więźba dachowa, termoizolacja, jak i paroizolacja.

Trzeba pamiętać, że miedź i cynk reagują chemicznie między sobą, woda deszczowa mogłaby w dłuższym czasie spowodować korozję rynien dachowych. Jeśli ktoś zdecyduje się na miedź, powinien też zainstalować rynny miedziane, a przynajmniej z tworzyw sztucznych. Inną alternatywą jest obłożenie komina stalą szlachetną albo aluminium. Aluminiowa okładzina otacza cały komin. Jest łatwa do montażu i stylowa. Można ją dostosować do reszty pokrycia dachowego przez wybór odpowiedniego koloru.

Kamień naturalny jako obłożenie komina

Nie tylko kominek w salonie, ale również cały zewnętrzny komin można obrobić naturalnym kamieniem. Efektownie wyglądają otoczaki albo płyty z piaskowca, wapienia albo innego kamienia. Dostępne są też sztuczne wykładziny imitujące kamień.

Drewniane gonty na kominie

Bardzo efektownym materiałem pokryciowym są tradycyjne gonty, czyli łupane drewniane płytki. Ponieważ drewno nie jest materiałem ognioodpornym, gontem można wykończyć tylko komin pełniący funkcję wentylacyjną. Impregnacja gontów zapewnia trwałość materiału przez kilkadziesiąt lat. Gonty mogą być również pokryciem dachowym. 

Etapy pracy przy wykończeniu komina

Sprawdzenie stanu komina

Pierwszym krokiem jest sprawdzenie stabilności komina. Mogło na przykład z czasem nastąpić poluzowanie cegieł albo trzeba domurować do odpowiedniej wysokości. W żadnym razie należy samodzielnie zmniejszać wysokości komina, ponieważ mogłoby to skutkować jego nieprawidłowym funkcjonowaniem.

Mocowanie konstrukcji pomocniczej

Wykończenie komina wymaga zamocowania ramy z łat na ścianach za pomocą śrub ze stali nierdzewnej. W kominie murowanym wierci się otwory w cegłach, nie w spoinach. W przypadku komina z elementów prefabrykowanych listwy trzeba zamocować zaciskami, bez wiercenia otworów. Jeśli komin ma być obmurowany klinkierem, ten krok można pominąć.

Obróbka komina

Wykładzina ścian komina musi być wykonana w taki sposób, aby zachować całkowitą szczelność między kominem i połacią dachu.

Przymocowanie płyt okładziny

W przypadku płyt włókno-cementowych, łupkowych albo z tworzyw sztucznych, trzeba je przyciąć na odpowiedni wymiar i zamocować. Sztuczny łupek jest łatwiejszy do obróbki od naturalnego. Blachę przycina się nożycami albo przecinarką.

Uzupełnienie i zakończenie prac

Po zamontowaniu płyt i arkuszy metalowych trzeba je zalutować (cynk, miedź) albo zanitować (aluminium). Podstawa komina uległa zmianie, dlatego trzeba na nowo uregulować położenie pokrycia dachowego i wykonać szczelną obróbkę. Na górze komina mocuje się pokrywę, która nie przepuści wody między komin i okładzinę.