Ile wynosi podatek od pożyczki i kiedy się go płaci? Wyjaśniamy
Pożyczanie pieniędzy powinno być odpowiednio udokumentowane. W niektórych przypadkach zachodzi również konieczność uiszczenia podatku. Ile wynosi podatek od pożyczki i kto musi go opłacić? Czy Urząd Skarbowy może naliczyć karę za brak uiszczenia podatku? Wyjaśniamy opodatkowanie pożyczek krok po kroku.
Jeśli planujesz remont lub wykończenie wnętrz, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza zyskasz dostęp do najlepszych ofert.
Z tego artykułu dowiesz się:
Czym jest PCC i kto musi odprowadzać podatek od pożyczki?
Tak zwany podatek od pożyczki to w rzeczywistości PCC, czyli podatek od czynności cywilnoprawnych. Pożyczając pieniądze z banku, możemy być spokojni. Urząd Skarbowy nie będzie wymagał od nas uiszczania podatku PCC. Sytuacja zmienia się w przypadku pożyczek zaciągniętych u osób prywatnych. W tym przypadku następuje konieczność uregulowania podatku PCC. Co istotne, podatek od pożyczki powinien zostać opłacony przez pożyczkobiorcę, a nie pożyczkodawcę.
Urząd Skarbowy pobiera podatek PCC w kilku określonych prawem sytuacjach. Podatek od pożyczki nie będzie naliczany, jeśli jedną ze stron jest firma udzielająca pożyczek (na przykład pożyczki udzielane w banku). Pożyczkobiorca nie musi martwić się o opodatkowanie takiego zobowiązania, nie musi także składać dodatkowych wniosków do Urzędu Skarbowego.
Opodatkowanie PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych) dotyczy wszelkich pożyczek zaciągniętych u osób prywatnych. Nie ma tu znaczenia to czy pożyczka została zaciągnięta od przyjaciela lub dalszego członka rodziny. Opodatkowanie nie obowiązuje wyłącznie w przypadku, gdy obie strony umowy należą do tak zwanej zerowej grupy podatkowej.
Kto należy do zerowej grupy podatkowej? Według aktualnych zapisów prawnych, do zerowej grupy podatkowej zalicza się małżonkę, małżonka, dzieci, rodziców, wnuków, dziadków, pasierbicę, pasierba, rodzeństwo, macochę oraz ojczyma. Do zerowej grupy podatkowej należą także wychowankowie rodzin zastępczych i rodzinnych domów dziecka.
Urząd Skarbowy nie będzie naliczał podatku PCC, jeśli osoby z zerowej grupy podatkowej spełniają dodatkowe warunki. Pierwszy to złożenie formularza w urzędzie skarbowym. Mamy na to 14 dni liczonych od daty zaciągnięcia pożyczki. Drugi warunek dotyczy formy przekazania kwoty pożyczki. Pożyczka od osoby prywatnej nie będzie opodatkowana podatkiem PCC jedynie w przypadku, gdy zdecydujemy się na przekazanie kwoty przelewem bankowym bądź przekazem pocztowym. Opodatkowanie będzie naliczane w przypadku pożyczek, w których przekazanie pieniędzy nastąpiło w gotówce. Urząd Skarbowy nie zastosuje wtedy zwolnienia z podatku PCC nawet jeśli umowa została zawarta pomiędzy osobami należącymi do zerowej grupy podatkowej.
Ile wynosi podatek od pożyczki? Wysokość podatku PCC
Wiemy już, że pożyczka od osoby prywatnej powinna być rozliczona przez Urząd Skarbowy. W następnej kolejności warto wyjaśnić, ile wynosi opodatkowanie PCC.
Wysokość podatku PCC zostaje naliczona w oparciu o kwotę pożyczki, na jaką opiewa umowa. Aktualnie Urząd Skarbowy nalicza podatek PCC w kwocie 0,5% od wartości pożyczki. Jest to wysokość podatku dla pożyczek zawartych od początku 2019 roku. Umowa pożyczkowa zawarta przed tym terminem powinna być opodatkowana w skali 2% od wysokości pożyczki.
0,5% wysokość opodatkowania oznacza, że od każdego pożyczonego 1 000 zł musimy odprowadzić 5 zł. Nie ma tu znaczenia czy pożyczka od osoby prywatnej została zaciągnięta na procent, czy też ustanowiona bez odsetek. Umowa pożyczkowa powinna zawierać sprecyzowaną kwotę, która została wypłacona pożyczkobiorcy. Co ciekawe, umowa pożyczkowa może uwzględniać wypłatę w kilku etapach. Tego typu pożyczka od osoby prywatnej będzie rozliczana kilkukrotnie. Urząd Skarbowy naliczy opodatkowanie (na podstawie wniosku złożonego przez pożyczkobiorcę) przy każdym kolejnym przekazaniu transzy pożyczki.
Warto także podkreślić, że podatek od pożyczki jest obowiązkowy (o ile nie pożyczkodawca i pożyczkobiorca nie należą do zerowej grupy podatkowej lub nie spełniają warunków). Pożyczka od osoby prywatnej powinna zostać zgłoszona w Urzędzie Skarbowym. Jeśli podatek PCC nie został opłacony, Urząd Skarbowy może nałożyć na nas tak zwany podatek sankcyjny (stanowiący wysokość 20% kwoty pożyczki). Konieczność opłacenia podatku PCC nie ulega przedawnieniu.
Wiesz już, ile wynosi i kto musi opłacić podatek od pożyczki. W osobnym artykule podpowiadamy, jak wygląda prawidłowe odliczenie darowizny od podatku. A może zainteresuje Cię również podatek od deszczówki bądź urlop dla poratowania zdrowia? Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o pożyczkach.
Jak opłacić podatek od pożyczki?
Jak już wiemy, podatek od pożyczki powinien zostać uregulowany przez pożyczkobiorcę. Rozliczenie z Urzędem Skarbowym może nastąpić w oddziale lub poprzez internet. W pierwszym przypadku należy czytelnie wypełnić formularz PCC-3, który pobierzemy z okienka Urzędu Skarbowego. Formularz można także pobrać ze strony internetowej podatki.gov.pl i samodzielnie wydrukować. Następnym krokiem będzie wypełnienie wszystkich rubryk, podpisanie i złożenie w Urzędzie Skarbowym. Należny podatek PCC może być opłacony w kasie lub przesłany przelewem elektronicznym.
Druga forma rozliczenia z Urzędem Skarbowym polega na pobraniu formularza PCC-3 z Portalu Podatkowego podatki.gov.pl. Dokument należy wypełnić w formie elektronicznej i podpisać. Może to być kwalifikowany podpis elektroniczny bądź dane autoryzujące. Kompletny dokument wysyłamy do Urzędu Skarbowego i odbieramy UPO (urzędowe potwierdzenie odbioru). W ostatnim kroku opłacamy należny podatek od pożyczki za pomocą przelewu bankowego. Datą rozpoczynającą pojawienie się obowiązku podatkowego jest dzień zawarcia umowy.
Jeśli umowa została zawarta, pożyczkobiorca ma 14 dni na wypełnienie druku PCC-3 i złożenie go we właściwym Urzędzie Skarbowym. Podatek rozlicza się w Urzędzie Skarbowym właściwym ze względu na adres zamieszkania pożyczkobiorcy.