Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu - przepisy, wysokość, porady praktyczne

Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu – podstawowe informacje

Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu jest formą świadczenia przysługującego osobom, które uznały utraty zdrowia w sposób trwały lut tymczasowy. Uszczerbek na zdrowiu mógł być spowodowany przez czynniki losowe, osoby trzecie, a także przez samego wnioskującego o odszkodowanie. Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu przysługuje osobom niezdolnym do pracy, które doznały uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej. Świadczenie ma charakter jednorazowy i może o nie wnioskować osoba, która:

• Jest objęta ubezpieczeniem wypadkowym,
• Na skutek wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej została długotrwale bądź trwale niezdolna do pracy.

Traktuje o tym artykuł 11.1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych

„Ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie”.

W tym miejscu warto odpowiedzieć na pytanie, czym dokładnie jest trwały i długotrwały uszczerbek na zdrowiu. Według zapisów ustawowych, za trwały (stały) uszczerbek na zdrowiu uważa się naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu bez rokowania poprawy. Natomiast przez długotrwały uszczerbek na zdrowiu należy rozumieć naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres powyżej 6 miesięcy, jednak rokuje poprawie.

Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu wymaga oceny jego stopnia i długotrwałości. Ocena zostaje dokonana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznym i odbywa się dopiero po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Ile wynosi odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu?

Jak już wspomnieliśmy, stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu może wiązać się z możliwością uzyskania odszkodowania. Ile wynosi takie świadczenie? Wysokość odszkodowania będzie uzależniona od stopnia naruszenia sprawności organizmu. Może to być od jednego do stu procent sumy ubezpieczenia. Aby ustalić wysokość świadczenia, trzeba najpierw określić procent uszczerbku na zdrowiu.

Wspomniany procent uszczerbku na zdrowiu jest ustalany po analizie dokumentacji powypadkowej i w oparciu o orzeczenie lekarskie. Według zapisów ustawowych, jednorazowe odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu zostaje przeliczane za każdy procent stałego bądź długotrwałego uszczerbku i wynosi 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu. W ustalaniu wysokości świadczenia odszkodowawczego bierze się pod uwagę przeciętne wynagrodzenie, które obowiązuje w dniu wydania decyzji o przyznaniu odszkodowania.

Wysokość odszkodowania może ulec zwiększeniu. Dotyczy to sytuacji, w której doszło do pogorszenia się stanu zdrowia i postąpił stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem choroby zawodowej bądź wypadku przy pracy. Jeśli uszczerbek na zdrowiu zwiększy się o przynajmniej 10 procent, odszkodowanie zostanie zwiększone o 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przewyższający procent, dla którego przyznano odszkodowanie.

Niekiedy odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu wynosi 3,5 krotność przeciętnego wynagrodzenia. Taka wysokość odszkodowania dotyczy sytuacji, w której w stosunku do ubezpieczonego została orzeczona całkowita niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji powstała w wyniku wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej.

Jak uzyskać odszkodowanie za stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu?

Ustaliliśmy już, ile wynosi odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu i wiemy, kto może wnioskować o świadczenie odszkodowawcze. W kolejnym kroku warto odpowiedzieć na pytanie, jak uzyskać odszkodowanie za stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

Jednorazowe świadczenie może zostać wypłacone prze Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Podstawą jest uzyskanie orzeczenia z komisji lekarskiej bądź lekarza orzecznika, który dokonuje oceny stałego bądź długotrwałego uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy bądź z chorobą zawodową. Komisja lekarska ustala również niezdolność do pracy.

Jak uzyskać odszkodowanie? Podstawą jest złożenie do ZUS wniosku o jednorazowe odszkodowanie. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9, w którym znajdują się informacje o zakończeniu leczenia oraz rehabilitacji. Co istotne, dokument musi być wystawiony nie wcześniej niż miesiąc przed złożeniem wniosku. Całą procedurę formalną może dodatkowo ułatwić przedłożenie dokumentacji medycznej.

Do wniosku należy także dołączyć wyrok sądu pracy, protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy bądź kartę wypadku. W niektórych przypadkach niezbędna będzie także decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej. Dokument ten powinien zostać wydany przez państwowego inspektora sanitarnego.

Kompletny wniosek o odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu zostanie rozpatrzony przez ZUS w ciągu 14 dni od daty otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika bądź komisji lekarskiej bądź w terminie 14 dni od daty wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Pozytywna decyzja o przyznaniu odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu skutkuje wypłaceniem wypłaty z urzędu w terminie 30 dni od daty wydania decyzji. Istnieje także możliwość odwołania się od decyzji w trybie oraz na zasadach ustalonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat prawa i przepisów.

Jednorazowe odszkodowanie dla członków rodziny

Według zapisów ustawowych, jednorazowe odszkodowanie przysługuje również rodzinie ubezpieczonego, który zmarł na skutek wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej. Dotyczy to również rodziny zmarłego na wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty, który posiadał uprawnienia do renty z ubezpieczenia wypadkowego. Do odszkodowania uprawniony zostaje:

• Małżonek– z wyjątkiem orzeczenia separacji.
• Dzieci własne, dzieci przysposobione i przyjęte na wychowanie i utrzymanie, niepełnoletnie wnuki, dzieci usposobione, rodzeństwo oraz inne dzieci spełniające w dniu śmierci ubezpieczonego lub rencisty warunki niezbędne do uzyskania renty rodzinnej.
• Rodzice, przysposabiający, macocha bądź ojczym, którzy w dniu śmierci ubezpieczonego lub rencisty prowadzili z nim wspólne gospodarstwo domowe bądź jeśli ubezpieczony lub rencista pomagał w ich utrzymaniu.