Dobrowolne poddanie się karze – na czym polega?

Podstawą prawną jest ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku Kodeks Postępowania Karnego. W artykule 387 § 1 znajdziemy dokładne wyjaśnienie, na czym polega dobrowolne poddanie się karze. Artykuł określa także krąg oskarżonych, którzy mogą złożyć wniosek DPK.

Według zapisów, wniosek o dobrowolne poddanie się karze może złożyć każdy oskarżony, któremu zarzucono przestępstwo zagrożenia karą wolności do lat 15. Wniosek o dobrowolne poddanie się karze można złożyć do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej. Jeśli oskarżony nie złoży wniosku we właściwym terminie (do momentu przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej), później nie będzie miał tej możliwości.

Wniosek o wydanie wyroku skazującego wraz z wymierzeniem określonej kary, środka karnego, orzeczenie przepadku bądź środka kompensacyjnego bez przeprowadzenia postępowania wiąże się z pouczeniem oskarżonego przez sąd o treści artykułu 447 § 5 KPK.

Czy dobrowolne poddanie się karze może być korzystne dla oskarżonego?

Tak zwane samoukaranie może być korzystne w przypadku oskarżonych, co do których nie ma żadnych wątpliwości w kwestii sprawstwa. Dobrowolne poddanie się karze na ogół dotyczy oskarżonych, którzy wiedzą, że nie unikną odpowiedzialności karnej za czyn zagrożony karą więzienia do lat 15.

Jeśli oskarżony przyzna się do zarzucanego mu czynu przed przesłuchaniem wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej, będzie mógł liczyć na minimalny wymiar kary. Samoukaranie może być zatem sposobem na uzyskanie korzystniejszego wyroku na rozprawie karnej.

Dobrowolne poddanie się karze może być również korzystne z finansowego punktu widzenia. Oskarżony, którego wina nie budzi żadnych wątpliwości nie będzie musiał opłacać prawników, ponosić kosztów procesowych i czekać na zakończenie sprawy. Czas często odgrywa kluczową rolę w przypadku oskarżeń o przestępstwo, które nie budzi żadnych wątpliwości (np. oskarżony został przyłapany podczas dokonywania przestępstwa). Artykuł 335 KPK reguluje kwestie związane z wnioskiem o skazanie bez rozprawy. W świetle przepisów prawa:

„Jeżeli oskarżony przyznaje się do winy, a w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, można zaniechać przeprowadzenia dalszych czynności…”

Jeśli zajdzie potrzeba dokonania weryfikacji wiarygodności złożonych wyjaśnień i czynności dowodowych, dokonuje się je w niezbędnym do tego zakresie. Warto podkreślić, iż wniosek o dobrowolne poddanie się karze może być pozytywnie rozpatrzony jedynie w przypadku, gdy sprawstwo oskarżonego nie budzi wątpliwości. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat prawa i przepisów.

W jakich przypadkach wniosek o dobrowolne poddanie się karze może być niekorzystny dla oskarżonego?

Nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na pytanie, kiedy samoukaranie jest korzystne dla oskarżonego. Każda sytuacja wymaga indywidualnego rozpatrywania. Niekiedy oskarżeni składają wniosek o dobrowolne poddanie się karze, ponieważ nie chcą tracić czasu, dodatkowych pieniędzy i boją się stresu na rozprawie. Z punktu widzenia oskarżonego, wniosek o dobrowolne poddanie się karze jest korzystny, jeśli nie można uniknąć wyroku skazującego.

W niektórych przypadkach samoukaranie może przyspieszyć proces skazania i ograniczyć wymiar kary. W innych może okazać się niekorzystne dla oskarżonego. Być może na rozprawie pojawią się nowe dowody, które będą stanowiły okoliczności łagodzące. Dlatego każdy oskarżony powinien indywidualnie przeanalizować, czy samoukaranie będzie dla niego korzystne. Decyzję o spisaniu wniosku o dobrowolne poddanie się karze warto przedyskutować z adwokatem, który dobrze zna niuanse sprawy oskarżonego.

Jak sporządzić wniosek o dobrowolne podanie się karze – co zawiera wzór tego dokumentu?

Pierwszym pojawiającym się pytaniem jest to, kiedy złożyć wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Według zapisów KPK, wniosek można złożyć do momentu zakończenia przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej. W praktyce im szybciej złożymy wniosek do sądu, tym lepiej. Dokument warto przedyskutować z adwokatem i przedłożyć na etapie postępowania przygotowawczego. W tym samym momencie oskarżony musi liczyć się z nieuniknionością kary. Wniosek może zawierać własną, adekwatną do zarzucanego czynu propozycję wymiaru kary (najlepiej, jeśli zostanie przedyskutowana z obrońcą).

Na stronach branżowych możemy odnaleźć wzór wniosku. Treść dokumentu o samoukaranie będzie uzależniona od specyfiki sprawy, jednak każdy wzór zawiera kilka uniwersalnych elementów. Pierwszym jest określenie miejscowości oraz daty wypełnienia dokumentu. Następnie należy wskazać dane sądu oraz wydziału, do którego kierujemy wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Właściwym do złożenia wniosku będzie sąd, w którym toczy się postępowanie.

Wzór wniosku zawiera także miejsce na określenie danych wnioskodawcy. Będzie to imię i nazwisko. Nie ma potrzeby wprowadzania adresu ani innych danych, sąd prowadzący sprawę posiada już wszystkie niezbędne informacje o wnioskodawcy. Dla umożliwienia identyfikacji pisma należy wskazać sygnaturę sprawy.

W nagłówku wskazuje się rodzaj pisma, czyli „wniosek o dobrowolne poddanie się karze”. Bezpośrednio po nagłówku znajduje się miejsce na treść wniosku. W niektórych przypadkach znajduje się tam propozycja wymiaru kary. Prawidłowo wypełniony wzór pisma należy złożyć najpóźniej do momentu zakończenia przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej. Dokument może być przyjęty przez sąd, jeśli wszystkie okoliczności sprawy są jasne. Co istotne, wniosek o dobrowolne poddanie się karze może zostać odrzucony, jeśli prokurator bądź strona pokrzywdzona wyrazi sprzeciw.

Wiesz już, czym jest dobrowolne poddanie się karze wynikające z zapisów KPK. A może zainteresuje Cię również, jak wygląda wzór o ubezwłasnowolnienie? Jeśli chcesz uzyskać więcej różnorodnych informacji, zapoznaj się z pozostałymi artykułami. Podpowiadamy w nich między innymi, czy podsłuch w domu jest legalny. W osobnym artykule wyjaśniamy, ile można mieć promili alkoholu we krwi podczas prowadzenia pojazdów samochodowych.

ikona podziel się Przekaż dalej