Rozwód z orzekaniem o winie – przepisy, postępowanie, porady adwokata

Wniosek o separację czy wniosek o rozwód?

Separacja i jej konsekwencje prawne

Separacja nie rozwiązuje małżeństwa i jest swego rodzaju formą przejściową. Małżonkowie mają czas, aby podjąć decyzję o zakończeniu związku albo o jego ratowaniu. Orzeczenie separacji wymaga wykazania zupełnego rozkładu pożycia małżonków, który nie ma jeszcze charakteru trwałego. Wniosek o separację może składać każdy z małżonków. Ze względu na dobro wspólnych małoletnich dzieci sąd może takiego orzeczenia nie wydać. Jeśli nie ma dzieci, separacja może zostać orzeczona na zgodne żądanie małżonków.

Wina za doprowadzenie do rozkładu małżeństwa jest ustalana przez sąd i zachodzi wówczas:

• separacja z winy jednego z małżonków,
• separacja z winy obojga małżonków,
• separacja bez winy małżonków.

Chociaż separacja, podobnie jak rozwód z orzekaniem o winie, potwierdza rozkład małżeństwa, to jednak konsekwencje prawne są różne. Separacja nie rozwiązuje małżeństwa, a więc nie możliwości zalegalizowania nowego związku. Nie pozwala też wrócić do poprzedniego nazwiska. W obu przypadkach sąd może jednak orzec rozdzielność majątkową i alimenty. Ze względu na konieczność przygotowania dokumentów i odpowiednie uzasadnienie wniosku, przyda się w takiej sprawie adwokat rozwodowy. Tam, gdzie w grę wchodzą emocje, pieniądze i przeważnie dzieci, sprawa nigdy nie jest prosta, za to konsekwencje zawsze poważne.

Szczególny przypadek – rozwód kościelny

Prawo kanoniczne nie przewiduje takiego określenia jak rozwód kościelny, za to dopuszcza i praktykuje unieważnienie małżeństwa. Skoro kościelne prawo uznaje związek małżeński za nierozerwalny, więc może jedynie uznać, że go wcale nie było. Sąd kościelny udowadnia, że konkretne osoby nie zawarły ważnego małżeństwa, są nadal w stanie wolnym i mogą zawrzeć nowy związek.

Prawo krajowe nie jest w żaden sposób powiązane z prawem kanonicznym. Unieważnienie małżeństwa kościelnego nie oznacza rozwodu według prawa cywilnego i odwrotnie. Tutaj również może pomóc kościelny adwokat rozwodowy. Wniosek procesowy ma na celu wskazanie sytuacji, które mogą spowodować nieważność małżeństwa.

Wśród okoliczności mających wpływ na unieważnienie małżeństwa są powody natury psychicznej, na przykład skrajna niedojrzałość partnerów. Takim przykładem jest choćby słuchanie we wszystkim rad rodziców bez zwracania uwagi na zdanie współmałżonka. Nieważność małżeństwa w świetle prawa kościelnego powoduje również m.in. pokrewieństwo i powinowactwo, różna wiara albo podstęp. W przeciwieństwie do spraw cywilnych proces o rozwód kościelny nie odbywa się publicznie, a strony są przesłuchiwane pojedynczo.

Rozwód z orzekaniem o winie – definitywne rozwiązanie małżeństwa

Przesłanki do orzeczenia rozwodu z winy jednej ze stron

Jeżeli sąd ma orzec o rozwodzie z winy któregoś z małżonków, musi ustalić jego winę. Chodzi tutaj o takie działanie albo zaniechanie małżonka, które narusza obowiązki i zasady współżycia społecznego i powoduje trwałe i zupełne zniszczenie małżeństwa. Tego rodzaju zachowanie musi być świadome i uzależnione od jego woli. To znaczy, nie jest winnym rozkładu małżeństwa współmałżonek, który ciężko zachorował (psychicznie albo fizycznie), a jego choroba spowodowała rozpad związku.

Wina za ten stan będzie jednak przypisana, jeśli miał możliwość przewidywania skutków swoich czynów, nawet jeśli nie zamierzał doprowadzić do rozpadu małżeństwa. W praktyce chodzi przeważnie o zdradę, przemoc fizyczną i psychiczną, alkoholizm, narkotyki, hazard, brak współdziałania w zaspokajaniu potrzeb rodziny.

Wyrok rozwodowy wskazujący na winę jednego z małżonków jest wystawioną przez sąd negatywną oceną jego postępowania i pociąga za sobą określone konsekwencje. Ciężar winy nie jest natomiast stopniowany w stosunku do współmałżonków. Sąd może orzec o wyłącznej winie jednego z małżonków albo o współwinie obojga; żadnemu z nich nie przypisuje się winy większej lub mniejszej. Sprawdź także ten artykuł z informacjami, ile kosztuje rozwód.

Konsekwencje orzeczenia o winie w procesie rozwodowym

Sprawy rozwodowe nie należą do najszybszych i mogą się czasem ciągnąć całymi latami. Przyczyną tego jest właśnie chęć udowodnienia przez współmałżonków winy drugiego z nich. Wina musi być udowodniona i jeśli w sprawie nie ma oczywistych dowodów jak obdukcje lekarskie, zaświadczenia i pewni świadkowie, nie należy oczekiwać szybkiego wyroku.

Orzeczona wina w rozpadzie małżeństwa ma nie tylko wymiar moralny, ale i konsekwencje prawne. Chodzi głównie o alimenty dla dzieci i poszkodowanego współmałżonka. Małżonek uznany za wyłącznie winnego nie ma prawa występować o alimenty od niewinnego współmałżonka. Mało tego, niewinny małżonek ma prawo domagać się nie tylko dla dzieci, ale również dla siebie alimentów, jeśli na skutek rozwodu doznał pogorszenia swojej sytuacji materialnej. Nie musi przy tym wcale znajdować się w stanie wyraźnego ubóstwa.

Ustalenie przez sąd jednego winnego rozkładu pożycia ma wpływ na orzeczenia w zakresie władzy rodzicielskiej. Sam fakt ponoszenia winy za rozwód nie pozbawia ani nie ogranicza tego małżonka praw rodzicielskich. Sąd ma jednak obowiązek zbadania, czy ten właśnie małżonek będzie w stanie sprawować po rozwodzie opiekę nad dziećmi zgodnie z ich dobrem i interesem społecznym.