Świadczenie pielęgnacyjne - zasady, wysokość, formalności, informacje
Świadczenie pielęgnacyjne to jedno ze świadczeń pieniężnych, które wypłaca nasze państwo. Jest to rodzaj pomocy dla osób zajmujących się pielęgnacją niepełnosprawnych członków rodziny. Dowiedz się, jaka jest jego wysokość i komu się należy świadczenie pielęgnacyjne!
Jeśli planujesz remont lub wykończenie wnętrz, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza zyskasz dostęp do najlepszych ofert.
Z tego artykułu dowiesz się:
Świadczenie pielęgnacyjne – najważniejsze informacje
Świadczenie pielęgnacyjne – podstawowe zasady
Świadczenie pielęgnacyjne to pojęcie wprowadzone do polskiego prawa przez Ustawę o świadczeniach rodzinnych z dnia 28 listopada 2003 roku. Ten akt prawny był wielokrotnie nowelizowany, ponieważ ciągle pojawiają się nowe świadczenia rodzinne, jak chociażby „becikowe”, zasiłek po urodzeniu niepełnosprawnego dziecka czy świadczenia opiekuńcze, takie jak świadczenie pielęgnacyjne.
Jest to jedno, obecnie najwyższe ze świadczeń. Przyznawane jest wyłącznie osobom sprawującym opiekę nad osobami niepełnosprawnymi, które nie są w stanie samodzielnie funkcjonować lub korzystać z tradycyjnych ośrodków opiekuńczo-edukacyjnych. Należy się wyłącznie z tytułu rezygnacji z zatrudnienia, by objąć opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny. I chociaż świadczenia rodzinne bardziej nam się kojarzą z zasiłkami na dziecko, tak naprawdę to świadczenie może być wypłacone także na osobę dorosłą.
Świadczenie pielęgnacyjne a zasiłek opiekuńczy
Tak naprawdę świadczenie pielęgnacyjne i zasiłek opiekuńczy to są bardzo podobne świadczenia. Aż do 2013 roku w ogóle było tylko jedno świadczenie, które potem zostało rozdzielone na dwa różne rodzaje pomocy, które wypłaca państwo. Przed 30 czerwca 2013 roku, czyli przed jedną z największych nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoby opiekujące się bliskimi posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności otrzymywali środki z tytułu rezygnacji z zatrudnienia.
Obecnie jednak świadczenie pielęgnacyjne jest wypłacane osobom, które opiekują się podopiecznymi, którzy uzyskali orzeczenie o niepełnosprawności do ukończenia 18 roku życia (lub 25, jeśli kontynuowali naukę). Oznacza to, że jest to świadczenie wypłacane osobom mającym pod opieką niepełnosprawne dziecko lub młodego dorosłego albo osobę, której niepełnosprawność pojawiała się przed osiągnięciem pełnoletności. Dotyczy to także opieki nad dziećmi, które urodziły się z wadami rozwojowymi.
W przypadku osób dorosłych, które pod wpływem wypadku czy innych nieszczęśliwych zdarzeń zostały niepełnosprawne, możemy mówić tylko o zasiłku opiekuńczym. Jaka jest różnica? Przede wszystkim chodzi o dokumenty, które trzeba złożyć. Ponadto świadczenie opiekuńcze jest niższe – kwota zasiłku jest zazwyczaj niższa o mniej więcej 100 zł. Jednak opiekunowie posiadający i zasiłek, i świadczenie, muszą zrezygnować z pracy zarobkowej i mają prawo do korzystania z pomocy gminy czy do darmowych przejazdów z podopiecznym komunikacją miejską.
Komu przysługuje świadczenie pielęgnacyjne
Komu wypłaca się świadczenie pielęgnacyjne
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobom opiekującym się niepełnosprawnym członkiem rodziny z tytułu rezygnacji z zatrudnienia. Kwota wypłacana jest matce lub ojcu albo faktycznemu opiekunowi dziecka. Świadczenie pielęgnacyjne mogą pobierać także osoby stanowiące zastępczą rodzinę spokrewnioną (dziadkowie lub rodzeństwo).
Najczęściej o świadczeniu pielęgnacyjnym mówi się w kontekście dzieci, ale przecież całodobowej lub znacznej opieki mogą wymagać także niepełnosprawni dorośli. Świadczenie oczywiście może być wypłacane także na na osobę dorosłą. Wniosek o jego wypłacenie mogą złożyć wszyscy członkowie rodziny w pierwszej linii, którzy opiekują się osobą niepełnosprawną po śmierci rodziców lub w wypadku ich niedołężności. Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie z tytułu rezygnacji z zatrudnienia, co oznacza, że są to pieniądze wypłacane osobom, które nie pracują, by zajmować się niepełnosprawnym krewnym.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje na dziecko lub na osobę dorosłą, które legitymują się orzeczeniem o niepełnosprawności ze wskazaniem na „konieczność stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby”. Takie wskazanie jest wydawane, jeśli osoby niepełnosprawne mają ograniczoną możliwość samodzielnego życia lub potrzebują opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji. Opiekunowie osób o znacznym stopniu niepełnosprawności mogą liczyć na świadczenie. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z poradami prawnymi.
Świadczenie pielęgnacyjne a zyski z rolnictwa
Świadczenie pielęgnacyjne czasami jednak nie zostanie przyznane. O jego przyznaniu decyduje oczywiście stopień niepełnosprawności i potrzeby niepełnosprawnej osoby. Dodatkowo członek rodziny, który pobiera pieniądze ze świadczenia pielęgnacyjnego musi zrezygnować z pracy zarobkowej.
Pieniądze są wypłacane z tytułu rezygnacji z zatrudnienia, dlatego największym problemem jest rozstrzygnięcie, czy osoby utrzymujące się z rolnictwa lub sadownictwa mogą korzystać ze świadczenia pielęgnacyjnego. Rolnicy, małżonkowie rolników lub ich domownicy mogą złożyć wniosek o świadczenie, jeśli zaprzestają wykonywać pracę przy gospodarstwie rolnym lub rezygnują z jego prowadzenia. W przeciwnym razie pozostaje im tylko zasiłek opiekuńczy.
Zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego lub wykonywania w nim pracy to dokument, w którym oświadcza się taką wolę. Złożenie fałszywych zeznań jest obłożone konsekwencjami prawnymi i mogą zdarzać się kontrole, by sprawdzić, czy faktycznie osoba pobierająca świadczenie pielęgnacyjne nie pracuje w żaden sposób na gospodarstwie.
Wypłacenie świadczenia pielęgnacyjnego – komu nie przysługuje
Na wypłacenie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia nie mogą liczyć także osoby, które mają ustalone prawo do zasiłku opiekuńczego, zasiłku dla opiekuna lub ma prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej lub innego świadczenia emerytalno-rentowego. W takim przypadku jednak może okazać się, że wysokość renty czy emerytury zostanie podniesiona do wysokości świadczenia pielęgnacyjnego.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko raz, co oznacza, że jeśli zostało przyznane na jedną osobę niepełnosprawną w rodzinie, nie dostaniesz go jeszcze na rodzica czy na dziecko. Dodatkowo problem, by uzyskać świadczenie mogą mieć osoby sprawujące opiekę nad osobą niepełnosprawną, która znajduje się w związku małżeńskim. Obowiązek opieki powinien spać na małżonka, dlatego rodzice czy dzieci osoby niesamodzielnej mogą mieć kłopoty z uzyskaniem świadczenia.
Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego
Kwota świadczenia pielęgnacyjnego jest co roku waloryzowana. O jej wysokości na kolejny rok informuje odpowiedni minister w Informatorze Polskim do dnia 15 listopada każdego roku. Od stycznia 2021 roku kwota świadczenia wynosi 1971 zł miesięcznie. Została podniesiona na tę wysokość z 1830 zł z roku poprzedniego.
Skąd ta spora zmiana? Sposób, w jaki ustalana jest kwota świadczenia pielęgnacyjnego jest wyszczególniony w ustawie. Jest to zawsze wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę. Wskaźnikiem waloryzacji jest zawsze to, o ile procent w stosunku do roku poprzedniego zwiększyła się kwota płacy minimalnej. Oczywiście kwotę tę zawsze zaokrągla się do pełnych złotych.
Wniosek i dokumenty konieczne do wypłacenia świadczenia pielęgnacyjnego
Uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia na rzecz opieki nad niepełnosprawnym krewnym nie jest trudne. Należy tylko złożyć odpowiedni wniosek. Masz na niego trzy miesiące od momentu wydania orzeczenia o niepełnosprawności. Jeśli wszystkie dokumenty będą w porządku, a stopień niepełnosprawności podopiecznego wysoki, możesz liczyć na to, że wszystko przebiegnie błyskawicznie.
Trzeba tylko złożyć wraz z wnioskiem odpowiednie dokumenty: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i świadectwo pracy wraz z zaznaczoną informacją o zakończeniu działalności zarobkowej.
Najczęściej prawo do świadczenia opiekuńczego, czy to na dziecko, czy to na rodzica lub inną osobę dorosłą możesz uzyskać już od początku miesiąca, w którym zostało złożone podanie o ustalenie stopnia niepełnosprawności. Dlatego urząd pierwsze świadczenie wypłaca do kilku miesięcy wstecz.