Stefanotis bukietowy - charakterystyka

Stefanotis bukietowy (Stephanotis floribudna) jest pnączem zaliczającym się do rodziny trojeściowatych. Ojczyzną tego gatunku jest Madagaskar, jednak roślina doskonale przyjęła się jako kwiat ozdobny, którego uprawa rozpowszechniła się niemalże na całym świecie. W środowisku naturalnym pnącze osiąga nawet do 6 metrów długości. Jako kwiat doniczkowy osiąga znacznie mniejsze rozmiary, ale również potrafi dorastać do 2,5 metra długości.

Cechą charakterystyczną rośliny są skórzaste liście o błyszczącej powierzchni. Za wyjątkowo dekoracyjne uznaje się kwiaty, które pojawiają się najczęściej od czerwca do września. Ich cechą charakterystyczną jest silny aromat, przypominający kwiat konwalii. Natomiast same kwiaty przybierają biały kolor, a swoim pokrojem przybierają kształt podobny do gwiazdy. Co ciekawe, po okresie kwitnienia mogą pojawić się owoce, które są eliptyczne.

Wymagania i uprawa

Stefanotis bukietowy jest rośliną egzotyczną, przez co uprawa tego gatunku może okazać się prawdziwym wyzwaniem. Jest to wyjątkowo wrażliwa roślina na różne czynniki, a nieprawidłowa pielęgnacja może doprowadzić do szybkiej ekspansji chorób lub szkodników. Kwiat doniczkowy ma dość duże wymagania, które powinny być koniecznie spełnione. Stefanotis bukietowy najlepiej będzie rozwijał się na stanowisku jasnym, jednak roślina nie powinna być wyeksponowana bezpośrednio na promienie słoneczne.

Uprawa stefanotisa najlepiej powiedzie się w sytuacji, kiedy roślina będzie posadzona na przepuszczalnym oraz próchnicznym podłożu. Dlatego też ważne jest, aby w doniczce zapewnić odpowiedni drenaż, który można wykonać przy pomocy drobnych kamyków, bądź też perlitu. Stefanotis bukietowy ma również bardzo duże wymagania pod względem temperatury powietrza. Przyjmuje się, że optymalne wartości na termometrze powinny sięgać wartości na poziomie ok. 20-22 stopni Celsjusza. Jeżeli ta temperatura będzie zbyt wysoka, to niestety roślina nie będzie się rozwijać, tak jak powinna.

Egzotyczny kwiat doniczkowy - pielęgnacja

Pielęgnacja stefanotisa bukietowego również nie zalicza się do zbyt łatwych zadań. Jednym z kluczowych zabiegów jest regularne podlewanie. W okresie wegetacyjnym, kiedy roślina najbardziej się rozwija, podlewanie powinno być wyjątkowo intensywne. Najlepiej sprawdzać, aby podłoże było cały czas wilgotne, jednak nie może być zbyt mokre. Jeżeli podlewanie nie będzie systematyczne i doprowadzimy do przesuszenia podłoża, to niestety możemy spodziewać się, że roślina przestanie kwitnąć.

Kolejnym zabiegiem, którego wymaga prawidłowa pielęgnacja, jest regularne zraszanie rośliny. Okazuje się, że stefanotis bukietowy jest również bardzo wrażliwy na suche powietrze. Ważne jest również to, na jaką wodę się zdecydujemy do podlewania i zraszania rośliny. Ponieważ ten kwiat doniczkowy będzie źle reagował na wodę chlorowaną i z dużą zawartością wapnia. W okresie wegetacyjnym powinniśmy koniecznie pamiętać również o regularnym nawożeniu. Jest to konieczne, aby nawóz jednak nie był tak silny, jak w przypadku innych kwiatów ozdobnych.

Stefanotis bukietowy - rozmnażanie

Chociaż stefanotis bukietowy jest rośliną, której pielęgnacja stanowi dość spore wyzwanie, to jednak możliwe jest samodzielne rozmnażanie. Taki zabieg najlepiej jest wykonać wiosną, kiedy to będziemy chcieli pozyskać pędy zawierające przynajmniej po 4 liście. Sadzonki wcześniej oczyszczamy z dolnej pary liści, a sam koniec pędu zanurzamy w ukorzeniaczu.

Rozmnażanie w ten sposób odbywa się dość łatwo, ponieważ następnie młode pędy umieszczamy w podłożu składającym się z piasku i torfu. Przy okazji oczywiście pamiętamy o tym, aby sadzonki regularnie podlewać. Przesadzanie ich do właściwego podłoża planujemy dopiero po wypuszczeniu korzonków. Najczęściej na ten etap czekamy około kilku tygodni. Rozmnażanie z nasion nie jest praktycznie możliwe, ponieważ jak pamiętamy, roślina bardzo rzadko zawiązuje owoce. Dlatego nie jesteśmy w stanie pozyskać nasion. Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o pięknych kwiatach.

Najczęściej pojawiające się choroby i szkodniki

Wiemy już, że stefanotis bukietowy jest rośliną bardzo wrażliwą, która reaguje na wszelkie zmieniające się czynniki w uprawie. Dlatego decydując się na ten okaz w mieszkaniu, należy liczyć się z wieloma chorobami szkodnikami, z którymi przyjdzie nam się zmierzyć. Jeżeli zauważymy, że liście zaczynają żółknąć, a nawet opadać, to warto sprawdzić, czy stefanotis bukietowy nie został zaatakowany przez przędziorki. Powodem wystąpienia takiej inwazji jest zbyt suche powietrze.

Innym typem szkodników, który bardzo często atakuje sadzonkę, są tarczniki i wełnowce. Niestety są one bardzo trudne do usunięcia. Należy pozbywać się ich w sposób mechaniczny. Jeżeli nie uda nam się ich opanować, to niestety sadzonkę będzie lepiej wyrzucić, ponieważ inwazja może rozprzestrzenić się również na inne rośliny. Jeżeli podlewanie będzie wykonywane przy pomocy wody z dużą zawartością wapnia, to niestety roślina może zachorować na chlorozę. Choroba ta objawia się najczęściej żółknięciem młodych liści.

Przesadzanie stefanotisa bukietowego, a także innych roślin ozdobnych

Przesadzanie stefanotisa bukietowego najlepiej robić wczesną wiosną, a dokładniej w lutym. Należy dbać, aby ten proces przebiegał jak najłagodniej. Ponieważ zbyt agresywna zmiana miejsca dla sadzonki, może zakończyć się zrzuceniem liści i pąków. Inną rośliną ozdobną, którą również często uprawiamy w naszych mieszkaniach, jest język teściowej, czyli sansewieria.

Język teściowej rzadko kwitnie, a owoce praktycznie wcale nie występują. Warto wspomnieć, że język teściowej w warunkach naturalnych posiada owoce w postaci jagód. Jeżeli zdecydujemy się na uprawę tej rośliny, na pewno chcemy się dowiedzieć, jaka ziemia do sansewierii będzie najlepsza. Okazuje się, że język teściowej najlepiej będzie rósł na podłożu przeznaczonym do sukulentów. Natomiast przesadzanie tej rośliny należy zaplanować co kilka lat. W końcu język teściowej potrafi dorosnąć do imponujących rozmiarów.

ikona podziel się Przekaż dalej