Jodła koreańska – opis, zdjęcia, wymagania, cięcie, porady

Jodła koreańska – wysokość i opis

Pochodząca z Korei Południowej jodła koreańska rośnie w naturze tylko w górach. Idealnym miejscem dla niej jest wysokość powyżej 1000 m n.p.m. Jednak w ogrodzie także świetnie się sprawdzi, ponieważ nie jest trudno zapewnić jej wszystkiego, czego potrzebuje.

Roślina ma ciekawe igły. Są bardzo gęste i krótkie, dorastają do 2 cm długości. Wyglądają, jakby oblepiały cały pęd. Często zwijają się w czasie zmian pogody. Mają ciekawy kształt – rozszerzają się w górnej części do prawie regularnego zaokrąglenia. Najczęściej są ciemnozielone i mocno błyszczące, ale od spodu mogą mieć biały kolor.

Szyszki jodły koreańskiej mają bardzo ciekawy kształt. Są niezwykle dekoracyjne, ponieważ przed dojrzeniem są szare lub niebiesko-fioletowe. Po dojrzeniu nie tracą na uroku. Stają się ciemnobrązowe i pokryte żywicą. Pojawiają się dopiero w 6-10 roku uprawy. Szyszki mają około 5 cm długości.

W naturze roślina wyrasta na wysokości do 15 m. W naszym klimacie najczęściej jest znacznie niższa (maksymalnie do 8 m). Jednakże warto wiedzieć, że gatunek ma bardzo niewielki roczny przyrost. Drzewo po 10 latach ma zaledwie 1,5 m, a wysokość 4 m może osiągnąć po 30 latach. Jest jednak niezwykle trwałe, wobec czego po wielu latach zmieni się w duże, majestatyczne drzewo o niezwykłych walorach dekoracyjnych.

Zastosowanie jodły koreańskiej w ogrodzie

Jodła koreańska pięknie wygląda jako soliter w ogrodzie. Jednak w takiej roli można spotkać ją bardzo rzadko. Wszystko dlatego, że najczęściej wykorzystuje się karłowate odmiany rośliny. Są bardzo niskie i świetnie prezentują się na rabatach i w ogrodach skalnych. Mają także duże zastosowanie na tarasach, można je postawić w donicy w słonecznym miejscu. Podobnie jak daglezja zielona czy trzmielina oskrzydlona, może rosnąć na skalniakach, ponieważ nie ma ogromnego systemu korzeniowego. Dowiedz się także, jak szybko rośnie cis.

Ciekawie prezentują się także odmiany jodły koreańskiej na pniu. Mają postać niewielkich drzewek o ciekawym pokroju – gładki pień i mała, iglasta kuleczka na górze. Ich uprawa jest nawet trochę łatwiejsza niż w przypadku jodły nieszczepionej, ponieważ podkładki często są mrozoodporne. Niektóre odmiany jodły w naszych warunkach klimatycznych lubią przemarzać – potrzebują trochę więcej ciepła. Dlatego ich uprawa w chłodniejszych częściach kraju może być co nieco kłopotliwa.

Jodła koreańska – odmiany o najciekawszych cechach

Jodła koreańska ma bardzo wiele niezwykle ciekawych odmian. Mają różną wysokość i przyrost roczny, między sobą różnią się także ich szyszki. Na uwagę zasługują zwłaszcza odmiany karłowate:

• Jodła koreańska ‘Aurea’ – to odmiana, którą często można spotkać w ogrodzie. Jest karłowata i nadaje się do uprawy doniczkowej. Ma powolny przyrost (do 1 m wysokości po 10 latach) i ciekawe, zielonożółte igły. Początkowo jest lekko kulista, potem staje się szeroko stożkowata, co dodaje jej mnóstwo uroku.
• Jodła koreańska ‘Green Carpet’ – wolno rosnąca, karłowata odmiana o rozłożystym i nieregularnym pokroju. Rozrasta się na boki, a jej igły mają od spodu białe paski.
• Jodła koreańska ‘Brewifolia’ – to odmiana, która ma chyba najmniejszy przyrost – po 10 latach ma zaledwie 50 cm. Ma sztywne pędy i krótkie, zielone igły. Jest idealna na skalniaki. Uroku dodaje jej nieregularny, lekko stożkowaty pokrój.
• Jodła koreańska ‘Kohout’s Icebreaker’ – odmiana stosunkowo nowa, wyselekcjonowana w 2007 roku. Ma niewielki przyrost, często zatrzymuje się na wysokości około 30 cm. Dość krótkie, grube igły mają białą spodnią stronę. Odmiana jest mrozoodporna, więc spokojnie można uprawiać ją w naszych warunkach klimatycznych. Można ją szczepić na pniu.

Poza tym jest jeszcze kilka bardzo ciekawych, nietypowych odmian, które wyróżniają się na tle innych:

• Jodła koreańska ‘Golden Glow’ – odmiana wyróżnia się regularnym, stożkowym pokrojem, ma ciekawe, żółte igły.
• Jodła koreańska „Kórnik” – polska odmiana, która została wyselekcjonowana w Arobretum Kórnickim. Ma karłowaty pokrój, ale rozrasta się silnie na boki. Dobrze znosi mróz i zanieczyszczenie powietrza. Wysokość do 1 m.
• Jodła koreańska ‘Pinocchio’ – odmiana karłowata. Ma powolny przyrost, ale bardzo gęsty kulisty pokrój, co sprawia, że chętnie jest szczepiona na pniu, więc tworzy ciekawe, nietypowe drzewka.
• Jodła koreańska ‘Silberlocke’ – wolno rosnąca odmiana o typowym, stożkowatym pokroju. Ma typową wysokość. Ma bardzo dekoracyjne igły, poskręcane i wygięte sierpowato ku górze. Idealnie sprawdza się do ogrodu jako soliter.

Jodła koreańska tworzy mieszańce z innymi gatunkami, które także uprawia się w ogrodach. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat krzewów ozdobnych.

Jodła koreańska – uprawa i wymagania

Uprawa jodły koreańskiej nie jest szczególnie trudna, jeśli zapewni się jej podstawowe wymagania. Są one jednak dość spore i nie w każdym ogrodzie uprawa się uda. Jodła koreańska jest wrażliwa na suszę i zanieczyszczenie powietrze. Warto wybierać odmiany mrozoodporne, które lepiej sprawdzą się w czasie polskich zim.

Jodła koreańska ma niewielkie wymagania co do poziomu nasłonecznienia. Podobnie jak daglezja zielona, może rosnąć w słońcu lub na półcienistym stanowisku. Jedynie odmiany o żółtych lub złotych igłach musza mieć półcieniste miejsce – inaczej mogą zostać poparzone. Lubi gleby żyzne i próchnicze. Najlepsze będzie dla niej podłoże piaszczysto-gliniaste, optymalnie lekko kwaśne do obojętnego. Miejsce uprawy jodły koreańskiej powinno być osłonięte przed wiatrem i mrozem. Na tarasie powinna stać przy ścianie, by wiatr nie uszkodził młodych przyrostów. Jodły koreańskie potrzebują także dość dużo wody, dlatego można je sadzić w malowniczych kompozycjach nad oczkami wodnymi obok takich roślin jak trzmielina oskrzydlona i wodolubne trawy ozdobne.

Jodła koreańska – uprawa krok po kroku

Uprawa jodły koreańskiej, jeśli roślina się przyjmie i ma się dobrze, nie jest wymagająca. Przycinanie nie jest konieczne, ponieważ przyrost jest bardzo powolny. Na dodatek drzewko zachowuje ładny, regularny pokrój. Przycinanie wykonuje się tylko po to, by usunąć stare, ogołocone gałęzie od dołu. Wiosną usuwa się wszystkie uszkodzone, przemarznięte i nadłamane gałązki.

Ważnym zabiegiem jest jednak nawożenie. Jodła koreańska ma stosunkowo duże wymagania co do składników odżywczych. Najczęściej podaje się wieloskładnikowe nawozy mineralne do iglaków. Nawożenie przeprowadza się według zaleceń producenta, co kilka tygodni od wiosny do końca sierpnia. Warto zastosować także środek jesienny, który zapobiega schnięciu igieł i utrzymuje roślinę w dobrej kondycji zimą.

Nawożenie jest jednak mniej istotne niż podlewanie. Jodła koreańska nie znosi suszy zbyt dobrze, więc podczas upałów należy ją dodatkowo podlewać. Dotyczy to zwłaszcza egzemplarzy w donicach. Wyższe odmiany można obsadzić płożącymi roślinami, by woda wolniej parowała z podłoża.