Laurowiśnia wschodnia - charakterystyka, wymagania, sadzenie, uprawa

Laurowiśnia wschodnia - charakterystyka

Opis laurowiśni wschodniej

Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) jest zimozielonym krzewem lub drzewem zaliczającym się do rodziny różowatych. W warunkach naturalnych spotykana jest głównie na terenie Azji Mniejszej, czy też na Półwyspie Bałkańskim. Natomiast w wielu pozostałych zakątkach świata, w tym również w Polsce, uprawiana jest jako roślina ozdobna.

Drzewo lub krzew ozdobny dorasta nawet do 6 metrów wysokości, tworząc wyjątkowo rozłożystą koronę. Nie musimy czekać na kwitnienie naszej laurowiśni wschodniej, żeby cieszyć się jej dekoracyjnością. Ponieważ prawdziwą ozdobą są skórzaste liście, które osiągają nawet do 20 cm długości i rzeczywiście swoim wyglądem przypominają liście laurowe. Kiedy w maju następuje okres kwitnienia, na laurowiśni pojawiają się drobne kwiaty o białym kolorze. Wydzielają one delikatny, ale bardzo przyjemny zapach.

Popularne odmiany laurowiśni wschodniej

Zanim przejdziemy do sprawdzenia, jakie odmiany wyróżniamy w laurowiśni wschodniej, warto wspomnieć o tym, że ten krzew ozdobny nie jest jedynym gatunkiem, który zalicza się do rodzaju śliwa (Prunus). Oprócz laurowiśni wschodniej rodzaj ten obejmuje także takie okazy jak:

• Śliwa wiśniowa (Prunus cerasifera) - drzewo dorastające do 10 metrów wysokości, które porastane jest przez ciemnopurpurowe liście. Od marca do kwietnia pojawiają się drobne kwiaty o białym lub różowym zabarwieniu. Po przekwitnięciu rozwijają się jadalne owoce przypominające czereśnię.
• Śliwa tarnina (Prunus spinosa) - krzew dorastający maksymalnie do 3 metrów wysokości. Pod koniec lata mamy do czynienia z owocowaniem krzewów. W tym czasie pojawiają się charakterystyczne pestkowce o cierpkim smaku. Owoce są jadalne, a także wykazują one właściwości lecznicze.
• Migdałowiec pospolity (Prunus dulcis) - jest to najczęściej drzewo lub krzew ozdobny, który może dorastać nawet do 10 metrów wysokości. Jego największą dekoracją są różowe kwiaty, po których pojawiają się migdały.

Do popularnych odmian laurowiśni wschodniej zaliczymy takie odmiany jak:

• Laurowiśnia wschodnia Etna - krzew dorastający do 2 metrów wysokości. W okresie kwitnienia pojawiają się białe, dzwonkowate kwiaty, po których wyrastają od sierpnia do września czarne owoce. Uprawa tej odmiany nie sprawia żadnego problemu. Warto posadzić ją w ogrodzie tworząc ozdobny szpaler.
• Laurowiśnia wschodnia Novita - krzew ozdobny dorastający do 3 metrów wysokości. Odmiana ta doskonale sprawdzi się na żywopłot w ogrodzie. Okres kwitnienia przypada na maj, w tym czasie pojawiają się białe kwiaty wydzielające przyjemny zapach. Natomiast w sierpniu na ich miejscu wyrastają niejadalne owoce wyróżniające się czarnym kolorem. Uprawa tej odmiany jest całkowicie mrozoodporna.
• Laurowiśnia wschodnia Otto Luyken -  jest to niewysoki, ale bardzo rozłożysty krzew ozdobny, który sprawdzi się na niski żywopłot. W okresie kwitnienia pojawiają się drobne kwiaty w białym kolorze, które tworzą gęste wiechy.
• Laurowiśnia wschodnia Rotundifolia - zimozielony krzew, który dorasta nawet do 3 metrów wysokości, tworząc dość rozłożysty pokrój. Wiosną odmiana ta kwitnie na biało, a kwiaty wydzielają przyjemny, choć delikatny zapach. Odmiana ta doskonale sprawdza się na żywopłot. Uprawa tego krzewu wymaga osłonięcia na sezon zimowy, ponieważ laurowiśnia wschodnia może przemarzać.
• Laurowiśnia wschodnia Caucasica - odmiana dorastająca do 3 metrów wysokości. Jej wymagania nie są zbyt duże, ponieważ doskonale przystosowuje się do naszych warunków.
• Laurowiśnia wschodnia Marbled White -  krzew dorastający do 2 metrów wysokości. Jest to kolekcjonerska odmiana ze względu na jej nakrapiane liście. Niestety jej wymagania odnośnie cieplejszej zimy nie pozwalają na satysfakcjonującą uprawę w zimniejszych regionach Polski.

Wymagania uprawowe

Jak wygląda uprawa laurowiśni wschodniej?

Wymagania uprawowe laurowiśni wschodniej są jak najbardziej możliwe do spełnienia w naszym klimacie. Jednak dużo zależy od konkretnej odmiany, którą chcemy mieć w swoim ogrodzie, ponieważ niektóre z nich są bardzo wrażliwe na niskie temperatury. Najlepiej jest posadzić laurowiśnię wschodnią na stanowisku słonecznym, a także osłoniętym od wiatru. Chociaż możemy posadzić ją także w półcieniu, licząc się ze zdecydowanie słabszym kwitnieniem.

Ziemia do uprawy laurowiśni wschodniej powinna być żyzna, a także przepuszczalna. Najlepiej, aby gleba wyróżniała się odczynem obojętnym lub lekko zasadowym. Gleba nie powinna być zbyt mokra, ale również nie możemy doprowadzić do jej całkowitego przesuszenia. Zaletą rośliny jest jej odporność na zanieczyszczenia miejskie, dlatego świetnie sprawdza się jej uprawa w dużych aglomeracjach. Należy pamiętać o tym, że laurowiśnia wschodnia jest gatunkiem trującym, ponieważ zawiera glikozydy. Sprawdź także ten artykuł: Laurowiśnia - odmiany, wymagania, pielęgnacja, cięcie, porady.

Laurowiśnia wschodnia - pielęgnacja

Pielęgnacja laurowiśni wschodniej nie powinna być dla nas zbyt skomplikowanym procesem. Należy pamiętać, aby gleba była umiarkowanie nawadniana, szczególnie w okresie suszy. Jednak nie możemy doprowadzić do tego, żeby ziemia była zbyt mokra. Niestety niektóre odmiany laurowiśni wschodniej są bardziej wrażliwe na mróz, dlatego będą wymagać odpowiedniego okrycia. Jednak w większości przypadków w zupełności wystarczy, aby posadzić krzew w osłoniętym miejscu.

Kolejnym zabiegiem, o którym warto pamiętać, jest nawożenie. Oczywiście najlepiej do tego celu wybrać naturalny nawóz. Jednak doskonale sprawdzi się również gotowy nawóz wieloskładnikowy, którym powinniśmy zasilić laurowiśnię wschodnią wiosną. Nawożenie możemy powtórzyć jeszcze wczesnym latem, jednak termin ten nie powinien być późniejszy niż lipiec. Stosowany nawóz pozwoli, że gleba ponownie będzie bogata w składniki odżywcze, jednocześnie nie martwiąc się o ewentualne przenawożenie podłoża.

Jak sadzić laurowiśnię na żywopłot?

Wiedząc już, jakie dokładne wymagania posiada laurowiśnia wschodnia, na pewno chcemy się jeszcze przekonać o tym, jak sadzić krzewy, aby uzyskać pięknie kwitnący żywopłot. Dobrze jest, aby przed posadzeniem laurowiśni, ziemia była zasilona kompostem, a także odpowiednio nawożona. Sadzenie laurowiśni wschodniej należy przeprowadzać wczesną wiosną lub późniejszą jesienią.

Sadzonki umieszczamy we wcześniej przygotowanym dole, który powinien mieć głębokość ok. 0,5 metra. Następnie usypujemy podłoże i podlewamy krzew. Kolejnym krokiem jest oczywiście posadzenie laurowiśni wschodniej w szpalerze, pamiętając o zachowaniu odstępu wynoszącego przynajmniej 50 cm. Żywopłot będzie wymagał regularnego formowania poprzez odpowiednie przycinanie gałązek.