Trzykrotka wirginijska i inne trzykrotki w ogrodzie

Trzykrotki najczęściej kojarzą nam się z roślinami doniczkowymi. I słusznie, ponieważ najbardziej popularne z przedstawicielek tej rodziny mają wysoką wrażliwość na chłód i w naszych warunkach klimatycznych są uprawiane w domach. W doniczkach są to piękne, kolorowe, najczęściej różowe i fioletowe kwiaty o efektownych liściach. Często zdobią las w słoiku lub inną kolorową kompozycję. Są świetnym towarzystwem dla takich roślin jak peperomia prostrata czy fatsja japońska. Jednak są co najmniej dwa gatunki trzykrotek, które nadają się do uprawy w ogrodzie.

Jedną z nich jest trzykrotka Andersona. Jest to bardzo żywotna i bardzo dekoracyjna roślina. Zdobi od wiosny do jesieni, swoimi pięknymi, zielonymi i smukłymi liśćmi. Tworzy ciekawe, lekko przewieszające się gęste kępy. Liście osiągają od 50 do 100 cm wysokości. Na ich tle bardzo ciekawie wyglądają liczne, bardzo kolorowe kwiaty złożone z trzech płatków, które zbierają się w baldachy kwiatostanów.

Druga z ogrodowych trzykrotek, trzykrotka wirginijska, ma bardzo podobny pokrój. Tak podobny, że sprzedawcy czasami mylą się i te gatunki są sprzedawane po inną nazwą. Różnice między nimi są minimalne. Trzykrotka wirginijska występuje w naturze, a trzykrotka Andersona to roślina mieszańcowata. Ma także mniejszy pokrój – dorasta od 30 do 50 cm wysokości. Wygląda trochę bardziej skromnie, jej odmiany nie są aż tak bujne i kolorowe. A jednak trzykrotka wirginijska cieszy się dużym powodzeniem. Jest naprawdę urocza i znajdzie zastosowanie na rabatach, w pobliżu krzewów ozdobnych czy traw o ciekawych pędach.

Trzykrotka wirginijska – odmiany

Trzykrotka wirginijska ma trawiaste, równowąskie liście. Są one najbardziej dekoracyjną częścią rośliny, o wiele bardziej niż kwiaty. Biała lub fioletowa trzykrotka kwitnie przez całe lato, a odpowiednio pielęgnowane także w drugiej części września. Jest to roślina uprawiana od wieków – jej nazwa wywodzi się od Johna Tradescenta, czyli królewskiego ogrodnika Karola I Stuarta.

Odmiany trzykrotki wirginijskiej różnią się od siebie kolorem kwiatostanów. Najbardziej popularna jest chyba trzykrotka fioletowa, na przykład ‘Charlotte’ czy ‘Concord Grape’. Na uwagę zasługują także kwiaty białe, jak popularna ‘Innocence’ czy ‘Eva’. Niedawno w sprzedaży pojawiły się także odmiany o kwiatach różowych, wręcz karminowych, jak na przykład ‘Red Grape’ czy ‘Carmine-Red’, wpadających w niebieski czy dwubarwnych, biało-fioletowych, jak ‘Bilberry Ice’. Wszystkie zasługują na uwagę, warto spojrzeć także na ‘Sweet Kate’ – odmianę o barwnych liściach. Trzykrotka biała jest często wybierana do ogrodów stonowanych i nowoczesnych.

Trzykrotka wirginijska – sadzonki czy nasiona?

Trzykrotka wirginijska to jedna z roślin o naprawdę minimalnych wymaganiach. Udaje się jej uprawa przez nasiona – można je nawet pozyskać z przekwitłych roślin z ogrodu lub wysieją się same jesienią, by wzejść wiosną.

Drugą opcją są sadzonki. Je także można pozyskać samodzielnie, przez podział kępy. Młode rośliny szybko się przyjmują i rozwijają w błyskawicznych tempie. Sadzonki można także kupić w sklepach ogrodniczych. Nie kosztują więcej niż kilkanaście złotych, warto więc zakupić kilka sztuk, by można było zrobić z nich ciekawą kompozycję na rabacie. Sprawdź także ten artykuł: 10 najpiękniejszych roślin wieloletnich do ogrodu i na działkę – oto nasze typy.

Uprawa trzykrotki: wymagania i stanowisko

Jedną z niewątpliwych zalet trzykrotki wirginijskiej jest duża wytrzymałość. Ta ogrodowa piękność nie ma dużych wymagań siedliskowych. Powinno się sadzić ją w miejscach dobrze oświetlonych, ale z dużą ilością światła rozproszonego. Wtedy kwitnienie jest najbardziej obfite. W cieniu jest znacznie mniej efektowna, a w bezpośrednim nasłonecznieniu może wysychać.

Trzykrotki wirginijskie tolerują każdy rodzaj podłoża. Najlepiej sprawdzi się do nich podłoże żyzne i próchnicze. Powinno być przepuszczalne, najlepiej obojętne do lekko kwaśnego. Trzykrotka poradzi sobie na podłożu torfowym. Poza tym nie lubi tylko bardzo gliniastej gleby, która ma tendencję do zaskorupiania się.

Sadzonki trzykrotki sadzi się w rozstawie 30x40 cm. Podłoże wokół rośliny warto wyściółkować korą, by ograniczyć wysychanie gleby i rozrost chwastów. Dzięki temu uprawa gatunku jest łatwiejsza. Sadzenie wykonuje się wiosną lub na początku jesieni. Gleba nie musi być jakoś szczególnie przygotowana do tego zabiegu. Roślina stosunkowo łatwo przyjmuje się w nowym miejscu.

Ogrodowa trzykrotka wirginijska – pielęgnacja

Trzykrotka wirginijska może być uprawiana w ogrodzie przydomowym lub na działce, nawet wtedy, kiedy masz mało czasu, by się zajmować ogrodnictwem. Jedyne, o czym trzeba bezwzględnie pamiętać w jej przypadku, to podlewanie w czasie suszy. Trzykrotka, podobnie jak jej doniczkowe kuzynki czy uprawiana w doniczce fatsja japońska, źle znosi brak wody.

Kolejnym ważnym zabiegiem jest dokarmianie. Jednak nawóz stosuje się sporadycznie, tylko by pobudzić kwitnienie roślin. Najlepiej sprawdzają się nawozy organiczne, które podaje się 1-2 razy w sezonie, w dawce zalecanej przez producenta. Można zastosować także uniwersalny nawóz mineralny do roślin ogrodowych. Trzykrotki są mało podatne na choroby. Zagrażają im tylko ślimaki, poza tym nie ma czym się przejmować. W przypadku ataku ślimaków na smakowite, ładne liście, można zastosować rekomendowane środki ochrony, na przykład w postaci proszku na ślimaki.

Trzykrotka wirginijska – zastosowanie w ogrodzie

Trzykrotki doniczkowe sadzi się często z innymi roślinami w jednej donicy, można z nich zrobić także las w słoiku. Ogrodowa roślina potrzebuje trochę większej rozstawy i przestrzeni. Nadal jednak można ją wykorzystać w ciekawych kompozycjach i na rabatach. W miejscach lekko osłoniętych, przy drzewach i krzewach liściastych, prezentuje się najpiękniej. Czasami obsadza się nią także zbiorniki wodne i strumyki. Trzykrotka służy także do dekoracji trawników, na przykład na jednogatunkowej rabacie lub w połączeniu z wyższymi roślinami o intensywnych kolorach kwiatów.

Trzykrotki są bardzo dekoracyjne z kilku względów. Atrakcyjności dodaje im to, że ciągle kwitną – kiedy tylko część kwiatostanów się zasuszy, wychodzą kolejne. W słoneczne dni kwiaty otwierają się rano i popołudniu się zamykają, co także daje ciekawy efekt.

ikona podziel się Przekaż dalej