Magnolia ‘Susan’ krok po kroku – uprawa, wymagania, przyrosty, porady

Magnolia ‘Susan’ – arystokratyczne drzewo ozdobne

Pochodzenie magnolii ‘Susan’ i jej sióstr

Rodzaj roślin mających dzisiaj swoją ojczyznę w Azji Wschodniej i Ameryce nosi nazwę upamiętniającą francuskiego botanika Pierra Magnol. Efektowne, duże kwiaty pojawiają się u większości gatunków wiosną przed rozwojem liści. O ile wymagania glebowe i pielęgnacja magnolii nie stanowią większego problemu, to wczesne kwitnienie i wrażliwość na mróz są największym utrudnieniem.

Jednym z od dawna uprawianych gatunków jest pochodząca z Chin magnolia purpurowa (Magnolia liliiflora). Do Europy przywieziono ją pod koniec XVIII wieku. Jak wskazuje nazwa, kwiaty mają kolor purpurowy zewnątrz, biały w środku i przypominają tulipany. Oprócz dzikiej formy botanicznej w uprawie można spotkać liczne odmiany, z których najważniejsza jest Magnolia liliiflora'Nigra'. Innym popularnym gatunkiem jest magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata). Jej pachnące kwiaty są białe i podobne kształtem do gwiazdy. Odmianą tego gatunku o dużym znaczeniu jest Magnolia stellata ‘Rosea’ o lekko różowych kwiatach.

Wysiłki ogrodników skupiają się na tworzeniu nowych krzyżówek międzygatunkowych (hybryd) oraz selekcji odmian (kultywarów). Celem jest utrwalenie i wzmocnienie najcenniejszych cech roślin macierzystych. W ten sposób powstała właśnie między innymi magnolia ‘Susan’. W połowie lat 50. ubiegłego wieku w Narodowym Arboretum Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie ogrodnik William Kosar i genetyk Francis De Vos wyhodowali hybrydę Magnolia liliiflora'Nigra' i różowej Magnolia stellata ‘Rosea’. Magnolia ‘Susan’ była częścią całej serii nisko rosnących i odpornych na mróz odmian. Odmiany tej hybrydy tworzą serię nazwaną „the Little Girls”, a inne „dziewczynki” oprócz ‘Susan’, to ‘Ann’, ‘Betty’, ‘Jane’, ‘Judy’, ‘Pinkie’, ‘Randy i ‘Ricki’.

Wygląd i wzrost odpornej na mróz magnolii ‘Susan’

Kwitnienie odmian tej serii przypada na dwa do czterech tygodni później niż magnolii gwiaździstej i purpurowej, których kwiatowe bogactwo niszczą często późne przymrozki. Dzięki temu późnemu rozwijaniu kwiatów uprawa magnolii ‘Susan’ w naszych ogrodach pozwala podziwiać jej wspaniałą urodę, a nie oglądać smutne, pobrązowiałe od mrozu pąki. Poza tym ta elegancka odmiana jest uosobieniem dalekowschodniej egzotyki, jak wszystkie pochodzące z Chin i Japonii magnolie.

Magnolia ‘Susan’ posiada bardzo efektowny pokrój. Wykazujące niewielkie roczne przyrosty krzewy liściaste tworzą wyprostowane sylwetki o wielu pniach, dorastają do około 3 m wysokości i 2-3 m szerokości. W młodości ‘Susan’ rośnie raczej stożkowo, później rozwija gęstą, kulistą koronę. Dzięki zwartemu wzrostowi, nadaje się również do małych ogrodów. Jak szybko rośnie magnolia? Maksymalną wysokość osiąga dopiero po kilkunastu latach. Może być też uprawiana w formie drzewka z pojedynczym pniem. Liście magnolii ‘Susan’ są odwrotnie jajowate albo eliptyczne o długości do 10 cm i szerokości do 5 cm. Jesienią zmieniają kolor na żółtobrązowy.

Prawdziwym arcydziełem są kwiaty magnolii. Magnolia ‘Susan’ posiada piękne pachnące kielichy o średnicy 10-15 cm, złożone z sześciu płatków w głębokich odcieniach magenty na zewnątrz i jaśniejszych wewnątrz i na końcach. Późniejsze i przedłużone kwitnienie odziedziczyła ‘Susan’ po magnolii purpurowej ‘Nigra’, ale nawet przewyższa ją pod względem ilości kwiatów, wielkości i barwy. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie magnolii yellow bird w ogrodzie?

Uprawa magnolii ‘Susan’ – wymagania, sadzenie magnolii i pielęgnacja

Stanowisko i wymagania glebowe

Właśnie magnolia ‘Susan’ ze względu na swoje ogromne, purpurowe kwiaty jest ulubioną odmianą w naszych ogrodach. Czy to w roli solitera na rabacie, czy też z braku miejsca uprawiana w pojemniku, magnolia wszędzie odnajduje się w swojej efektownej roli. Piękne, ozdobne krzewy liściaste potrzebują jednak nieco uwagi, aby możliwie długo zachować swoją urodę.

Magnolie lubią, kiedy rosną pojedynczo jako solitery. Mają wtedy dookoła dosyć miejsca dla siebie. Ponieważ korona magnolii bywa bardzo rozłożysta, nawet dla ‘Susan’ o zwartym pokroju potrzeba przewidzieć co najmniej cztery metry kwadratowe. Poza tym stanowisko powinno być:

• osłonięte od wschodnich wiatrów, ponieważ magnolia łatwo straci swoje kwiaty;
• najlepiej przy ścianie domu albo w rogu między budynkami, w regionach o łagodniejszym klimacie – również na otwartej przestrzeni;
• jasne i w pełnym słońcu do półzacienionego, każdego dnia co najmniej cztery godziny dostępu do słońca;
• w pojemniku na osłoniętym tarasie albo balkonie.

Uprawa magnolii ‘Susan’ wymaga podłoża próchnicznego, lekko kwaśnego i równomiernie wilgotnego. Idealnie jest, kiedy ziemia jest przykryta piaskiem, bo to zwiększa odporność magnolii na mróz. Gleby gliniaste i wilgotne prędzej przemarzają i dlatego powinny mieć zawsze domieszkę piasku. Koniecznie należy też unikać zastoju wody w glebie. Sadzenie magnolii powinno poprzedzić przygotowanie stanowiska:

• podanie kompostu dla zapewnienia środków odżywczych;
• dodanie torfu, aby poprawić wartość pH;
• domieszka piasku dla zwiększenia przepuszczalności.

Przed sadzeniem magnolii ziemię należy przygotować i odczekać kilka tygodni, aby mikroorganizmy w glebie zdążyły rozłożyć kompost. Podłoże będzie wtedy zaopatrzone w minerały, których potrzebują młode sadzonki. Do uprawy doniczkowej nadaje się dobrze ziemia do różaneczników, ponieważ jest lekko kwaśna i dobrze przepuszczalna.

Kiedy sadzić magnolię ’Susan’ i jaka jest dalsza pielęgnacja magnolii?

Idealną porą, aby posadzić sadzonki magnolii jest jesień albo wiosna przed rozwojem pędów. Jeśli zanosi się na mroźną zimę, lepiej jest przesunąć sadzenie magnolii na wiosnę. Zdąży wtedy w ciągu sezonu dobrze się ukorzenić i wzmocnić przed kolejną zimą.

Magnolia potrzebuje dużo wilgoci, przy czym zdecydowanie nie znosi jej nadmiaru. Przeważnie wystarczają jej na gruncie naturalne opady deszczu. Jedynie latem, podczas dłuższych okresów suszy trzeba ją dodatkowo podlewać. Podlewanie wykonuje się tylko wczesnym rankiem i wieczorem, używając najlepiej deszczówki. Latem można ziemię wokół magnolii przykryć ściółką z kory, która utrzymuje wilgoć w glebie.

System korzeniowy magnolii jest położony bardzo płytko, dlatego nawozu nie należy przerabiać z ziemią. Drzewo jest wrażliwe na każde uszkodzenie korzeni. Nawożenie wykonuje się dwa razy do roku, stosując nawozy organiczne. Magnolię w pojemniku można regularnie zasilać nawozem płynnym. Nadaje się nawóz do azalii i różaneczników.  

Cięcie i przycinanie magnolii nie jest wykonywane. Wystarczy przycinanie na wiosnę suchych i przemarzniętych pędów. Cięcie magnolii powoduje powstawanie luk, ponieważ drzewo nie ma zdolności rozwijania nowych pędów na starym drewnie. Ewentualne przycinanie gałęzi, które rosną w niepożądanym kierunku można wykonać w maju, kiedy roślina jest ulistniona.