Azalia wielkokwiatowa – wysokość, odmiany, uprawa, ceny
Azalia wielkokwiatowa jest kwiatem, który cieszy się ogromną popularnością w ogrodach. To krzewy liściaste, których pielęgnacja i uprawa nie są bardzo wymagające. Jakie są przykładowe odmiany azalii wielkokwiatowej? Dowiedz się więcej na temat tych ciekawych kwiatów.
Jeśli planujesz zlecić opiekę nad swoim ogrodem, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza zyskasz dostęp do najlepszych ofert.
Z tego artykułu dowiesz się:
Azalia wielkokwiatowa – odmiany i ważne informacje
Azalia wielokwiatowa, czyli rododendron lub różanecznik
Azalia wielkokwiatowa jest w zasadzie skupiskiem kilku gatunków roślin takich, jak różanecznik bądź rododendron. Można wyróżnić różne odmiany azalii, zależne od jej kwiatów czy też liści. Bezwzględnie jednak, azalię można przypisać do rodziny roślin wrzosowatych. Właśnie te rośliny dzielą się na różaneczniki, rododendrony i azalie. My zajmiemy się dziś azalią, która często pojawia się w ogrodach polskich. Generalnie, azalie dzielą się na:
- wielkokwiatowe
- japońskie
Azalie w środowisku naturalnym pojawiają się najczęściej w Azji. Obserwuje się jednak, że coraz częściej występują również w Ameryce i Europie.
Krzewy ozdobne - wybrane odmiany azalii wielkokwiatowej
Wielkokwiatowe azalie pachnące dzielą się na różne rodzaje. Wśród nich, najbardziej popularne to:
- Knap Hill – krzyżówka wielu gatunków azalii. Kwitnie na różne kolory, jak Perukowiec. Tak więc, pojawia się m.in. azalia pomarańczowa, azalia żółta, biała, fioletowa, różowa i czerwona. Kwiatostany są obfite, a wysokość tej azalii to nawet 2 metry. Kwiaty pokazują się od maja do czerwca, będąc mrozoodporne. Jedną z najbardziej popularnych odmian są azalie: Doloroso, Cecile, Gibraltar.
- Occidentale – podobnie, jak Knap Hill, rosną do 2 metrów i więcej. Te krzewy liściaste są sezonowe, a kwiaty pojawiają się od maja do czerwca. Najbardziej znana jest odmiana Irene Koster – z różowo-żółtymi kwiatami. Mniej znana jest też azalia żółta, ale z białymi znaczeniami, Summer Fragrance.
- Mollis – nie są to azalie tak wysokie, jak poprzednie, bo roślina osiąga do ok. 1, 5 wysokości. Kwiaty są kolorowe, a najbardziej popularna jest azalia pomarańczowa i fioletowa (Spek’s Brilliant). Pojawiają się one od maja do czerwca i są odporne na mróz. Warto posadzić taką azalię w swoim ogrodzie.
Uprawa azalii wielkokwiatowych - krzewy ozdobne
Azalie pachnące potrzebują przede wszystkim dobrego podłoża. Najlepiej, by miało ono kwaśny odczyn, a jego poziom wynosił ok. 4,5-5 pH. Dobrze, by gleba pod azalie była przepuszczalna i próchniczna. Poza tym, azalie nie przepadają za wodą, której jest w ziemi w nadmiarze. Azalia wielkokwiatowa powinna być sadzona od wiosny do jesieni. Zanim jednak to zrobisz, koniecznie umieść ją w pojemniku z deszczówką. Pozwoli to przesiąknąć nią bryle korzeniowej.
Azalia lubi podłoże kwaśne, a w ogrodzie raczej o takie trudno. Warto więc będzie uzupełnić glebę o kompost, igliwie albo torf. A już najlepiej, gdy zdecydujesz się skorzystać z mieszanki o odpowiednim dla azalii odczynie. Azalia w ogrodzie powinna mieć przed posadzeniem wykopany duży dołek (ok. 70 cm średnicy i 40 cm głębokości). Korzenie azalii nie są zbyt głębokie. Ścianki na dole spulchnij, a dno wysyp podłożem, które wcześniej przygotujesz. Wtedy będzie można umieścić w tym dole azalię. Całość powinno się dobrze ugnieść tak, by nie uszkodzić korzeni. Posadź azalię w ten sposób, by bryła od góry zrównała się z powierzchnią ziemi. Kiedy podlejesz azalię, możesz ją przykryć np. rozdrobnioną korą. Sadząc kilka sztuk azalii, staraj się zachować przynajmniej 1,5 odstępu między roślinami. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie azalii japońskiej w ogrodzie?
Pielęgnacja azalii wielkokwiatowej
Azalia w ogrodzie – cenne wskazówki
Pielęgnacja azalii wielkokwiatowej nie jest trudna, w porównaniu np. do jej japońskiej odmiany. Azalię wielkokwiatową należy podlewać na początku obficiej, ponieważ może to skutkować mało obfitym kwiatostanem. Później podlewaj roślinę wówczas, gdy zauważysz, że potrzebuje wody. Przelanie azalii może zaszkodzić roślinie podobnie, jak jej przesuszenie. Azalia wielkokwiatowa może być nawożona preparatami dla kwasolubnych roślin – oczywiście według wskazówek, które na opakowaniu umieścił producent. Nie przesadzaj jednak z uzupełnianiem gleby roślin w nawóz, bo możesz ją zasolić. Jeżeli już, nawóz stosuj do połowy lipca. Azalii nie trzeba ciąć. Możesz za to od czasu do czasy wyłamać przekwitłe już kwiatostany.
Jeżeli chcesz rozmnożyć azalię wielkokwiatową, powinno się to zrobić okładem. A więc, po przekwitnięciu trzeba będzie wybrać pęd blisko podłoża i naciąć go pod węzłem. Wykop następnie dołek w ziemi i przytwierdź tam owy pęd. Następnie, przysyp do luźnym, najlepiej próchnicznym podłożem, a wierzchołek zamocuj do pala.
Azalia wielkokwiatowa – częste choroby
Jeżeli będziesz dbał o swoją roślinę i zapewnisz jej wszystkie warunki, na pewno nie będzie sprawiać problemów w ogrodzie. Należy pamiętać głównie o glebie, która powinna być odpowiednio dopasowana do wymagań azalii. Gdy popełnisz w doborze właściwości gleby chociaż najmniejszy błąd, azalia wielkokwiatowa może być bardziej podatna np. na różne choroby takie, jak:
- mączniak prawdziwy – choroba grzybowa, która charakteryzuje się mączystym nalotem (na liściach, pąkach i kwiatach). Może ona być powodem zbyt gęstego nasadzenia azalii, ale i podwyższoną wilgotnością gleby. Jeżeli mączniak już się pojawi, warto będzie spalić opadłe liście i zastosować specjalistyczny środek na mączniaka.
- chloroza liści – gdy nie zadbasz o to, by podłoże było odpowiednio kwaśne, wówczas może pojawić się ta fizjologiczna choroba liści. Roślina nie będzie mogła swobodnie pobierać cennych składników mineralnych z podłoża, więc liście zaczną wolniej rosnąć, żółknąć i zamierać.
- opuchlak truskawkowiec – to najgroźniejszy szkodnik azalii wielkokwiatowej. Opuchlak jest chrząszczem, który może żerować na kwiatach, pąkach, ale też liściach. Jeżeli zauważysz obgryzione liście azalii, prawdopodobnie będzie to świadczyć o obecności szkodnika. Problemem może być jednak nie tylko dorosła forma chrząszcza, ale i jego larwy, które żerują w glebie i korzeniach. Przez to mogą je uszkodzić, co z całą pewnością negatywnie wpłynie na ogólną kondycję azalii.