Tawułka Arendsa - kwitnące cudo w ogrodzie - wymagania, uprawa, pielęgnacja, odmiany
Tawułka arendsa jest wieloletnią byliną ozdobną, która wytwarza charakterystyczne, przypominające pióropusze kwiatostany. Ze względu na walory dekoracyjne, roślina cieszy się dużą popularnością i może być z powodzeniem stosowana w ogrodzie. Z pewnością warto poznać jej wymagania, odmiany, a także dowiedzieć się, jak powinna przebiegać prawidłowa pielęgnacja tawułki arendsa.
Jeśli planujesz zlecić opiekę nad swoim ogrodem, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza zyskasz dostęp do najlepszych ofert.
Z tego artykułu dowiesz się:
Tawułka arendsa – ogólna charakterystyka i popularne odmiany
Skąd pochodzi i jak wygląda tawułka arendsa?
Popularne tawułki arendsa to odmiany mieszańcowe, powstałe ze skrzyżowania innych odmian tawułek. Roślina należy do rodziny skalnicowatych, a w środowisku naturalnym możemy ją zaobserwować na terenie Japonii i Chin.
Tawułka arendsa wygląda wyjątkowo efektownie, dzięki czemu jest często wykorzystywana do uprawy w ogrodzie, na tarasach i balkonach. Przypominające pióropusze rośliny nadają się na kwiat cięty. Poszczególne odmiany wyrastają na wysokość 60 – 110 cm i okazują się dość łatwe w pielęgnacji.
Termin kwitnienia tawułek zazwyczaj przypada na czerwiec, aż do drugiej połowy września. W ofercie sprzedaży znajdziemy odmiany o wczesnym, średnio wczesnym, a także późnym terminie kwitnienia. Niewielkich rozmiarów kwiaty zbierają się w kłosy, a kłosy w wiechy, zapewniając ciekawe efekty wizualne. Pędy posiadają prosty pokrój i lekko opadają na samych końcach. Co istotne, tawułka arendsa jest dostępna w wielu barwach. Bylina może wytwarzać kwiaty w odcieniu białym, liliowo czerwonym, różowym lub karminowym. Pielęgnacja tawułki arendsa nie należy do najtrudniejszych, dzięki czemu astilbe arendsi czy tawułka czerwona sprawdzają się w roli niewymagającej byliny ozdobnej.
Tawułka ogrodowa – najpopularniejsze odmiany
W ofertach sklepów ogrodniczych znajdziemy różnorodne odmiany tawułek. Wybór nie zawsze jest oczywisty, bowiem poszczególne odmiany różnią się od siebie kolorami kwiatów, wysokością, pokrojem, a czasem także specyficznymi wymaganiami uprawowymi. Poniżej wyróżnimy popularne odmiany, które świetnie sprawdzają się do uprawy w doniczce i w gruncie.
- Tawułka arendsa, tawułka chińska, tawułka różowa – w tej grupie znajdziemy niewielkie odmiany o różowym lub różowo fioletowym zabarwieniu kwiatów. Wiechy osiągają do 25 cm, a bylina nadaje się do uprawy w ogrodzie, w donicach, a także na kwiat cięty. Tawułka chińska występuje pod wieloma odmianami. Najpopularniejszą z nich jest tawułka różowa Pumila. Jej największą zaletą są efektowne kwiatostany, osiągające do 30 cm. Tawułka różowa dobrze komponuje się z innymi roślinami, a jej uprawa jest bardzo prosta.
- Tawułka niebieska – to ciekawa odmiana o charakterystycznym, błękitnym zabarwieniu kwiatów. Tawułka niebieska Astilbe arendsii Blue osiąga wysokość około 60 cm i rozpoczyna kwitnienie w lipcu. Do dużych zalet tej rośliny należy obfite, gęste kwitnienie oraz podatność na przycinanie. Tawułka niebieska wygląda równie efektownie jak tawułka chińska.
- Tawułka spiraea – kolejna intensywnie kwitnąca tawułka ogrodowa. W ofercie sprzedaży znajdziemy wiele odmian o wielu opcjach wybarwienia. Dużą popularnością cieszy się tawuła szara, czyli innymi słowy tawuła norweska. Rozpoznamy ją po srebrzysto szarych liściach oraz jasnych (przeważnie białych kwiatach), które mogą pojawiać się już w maju. Jest to zatem tawuła wczesna, którą cechuje podatność na rozmnażanie i niewielkie wymagania.
- Tawułka ardensa astilbe arendsii Bergkristall – to efektownie wyglądająca tawuła biała, która posiada gęste, puszyste kwiatostany. Pielęgnacja tawułki arendsa astilbe arendsi nie różni się zbytnio od prac, które warto zastosować przy innych odmianach. Tawułka ardensa astilbe arendsii osiąga do 100 cm wysokości i świetnie sprawdza się do uprawy w ogrodzie.
- Tawułka fanal – czyli innymi słowy tawułka czerwona. Bylina osiąga 60 do 100 cm, dobrze znosi przycinanie, nadaje się na kwiat cięty i wyróżnia intensywną barwą kwiatów. Tawułka fanal, tawułka czerwona najlepiej radzi sobie w wilgotnej glebie, a jej uprawa nie jest wymagająca. Najistotniejsze jest podlewanie oraz nawożenie. Tawułka czerwona, tawułka fanal dobrze sprawdza się w uprawie doniczkowej i może być ciekawą propozycją na balkony i tarasy.
- Tawułka różowa Inshriach Pink – opisując popularne odmiany tawułek, nie sposób pominąć Inshriach Pink. Jest to niewielkich rozmiarów bylina, która idealnie nadaje się na kwiat cięty i doniczkowy. Podobnie jak tawułka biała, tawułka różowa Inshriach Pink charakteryzuje się obfitym kwitnieniem. Odmiana osiąga do 50 cm wysokości i wytwarza ciemno zabarwione liście. Bylina najlepiej sprawdza się w nasadzeniach grupowych, a termin jej kwitnienia przypada na lipiec oraz sierpień. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach ogrodowych.
Pielęgnacja tawułki arendsa – uprawa, wymagania, rozmnażanie
Tawułka ogrodowa i doniczkowa – wymagania glebowe, wybór stanowiska uprawy
Jak już wiemy, pielęgnacja tawułki arendsa nie jest skomplikowana, jeśli zapewnimy jej najważniejsze wymagania oraz warunki uprawy. Bylina lubi zasobne, próchniczne podłoże o lekko kwaśnym odczynie pH. Najlepiej sprawdza się uprawa w stale wilgotnym podłożu. Dlatego konieczne jest regularne podlewanie i nawożenie. Tawułka fanal, tawułka różowa czy tawułka biała mogą być sadzone w większych pojemnikach, co umożliwi stałe utrzymanie optymalnej wilgotności. Podatna na przycinanie bylina może być także sadzona bezpośrednio w gruncie. Tawułka ogrodowa najlepiej prezentuje się w nasadzeniach grupowych.
Tawułka niebieska, tawułka chińska czy tawułka czerwona posiadają takie same wymagania dotyczące stopnia nasłonecznienia. Rośliny najlepiej radzą sobie w miejscach umiarkowanie zacienionych. Taka lokalizacja zapewni wymagania związane ze stale wilgotnym podłożem. Możliwa jest także uprawa byliny w miejscach o większej ekspozycji słonecznej. Taka uprawa wymaga znacznie częstszego podlewania.
Uprawa powinna także uwzględniać otoczenie dla roślin. Tawułka ogrodowa, tawułka czerwona czy tawułka biała posiadają mocno rozrastającą się bryłę korzeniową. Dlatego nie należy umieszczać ich w bliskim sąsiedztwie roślin inwazyjnych. Tawułka fanal czy tawuła biała nie powinny być też sadzone w zbyt bliskim sąsiedztwie drzew, które utrudniają rozwój systemu korzeniowego.
Tawułka arendsa - pielęgnacja tawułki arendsa – podlewanie, nawożenie i przycinanie
Tawułka biała, tawułka niebieska czy tawułka chińska najlepiej rosną w wilgotnym, zasobnym podłożu. Dlatego w prawidłowej uprawie bardzo ważne jest umiejętne podlewanie roślin. Tawułka ogrodowa i doniczkowa wymaga obfitego podlewania, które najlepiej wykonywać raz dziennie. W czasie trwania intensywnych upałów możemy podlewać roślinę rano oraz wieczorem.
W uprawie istotne jest także umiejętne nawożenie. Tawułka biała astilbe arendsi czy tawułka fanal dobrze rosną, jeśli zapewnimy im nawożenie obornikiem. Dobrym pomysłem będzie także nawożenie kompostem, który rozkładamy wokół rośliny. Taka pielęgnacja tawułki arendsa powinna być przeprowadzona wiosną. W kolejnych miesiącach możemy także granulaty wieloskładnikowe. Nawożenie powinno kończyć się późnym latem. Zbyt późne nawożenie substancjami azotowymi utrudni drewnienie pędów, co może sprzyjać przemarzaniu w sezonie zimowym.
Pielęgnacja tawułki arendsa powinna też uwzględniać regularne cięcie rośliny. Tawułka biała czy różowa nadaje się na kwiat cięty, o ile zapewnimy jej odpowiednie warunki wzrostu. Przycinanie rozpoczynamy już wczesną wiosną. Na przełomie lutego i marca wykonujemy cięcie suchych, przemarzniętych lub uszkodzonych pędów rośliny. Prawidłowe przycinanie umożliwi uzyskanie najlepszego pokroju.
Kolejne cięcie wykonujemy w lipcu. Jest to czas na przycinanie kwiatostanów. Tawułka preferuje cięcie przekwitniętych kwiatostanów, co pobudza ją do dalszego kwitnienia. Cięcie ma też za zadanie nie dopuścić do wytworzenia się nasion, które mocno obciążyłyby roślinę i zmniejszyły jej kwitnienie. Tawułka arendsa hodowana na kwiat cięty wymaga pobierania pędów w okresie kwitnienia.
Ostatnie cięcie przeważnie przypada na sierpień, kiedy bylina przechodzi w stan spoczynku. Przycinanie polega na usunięciu uschniętych kwiatostanów oraz uszkodzonych pędów. Cięcie zawsze wykonujemy ostrym sekatorem lub nożycami ogrodniczymi.
Tawułka arendsa i jej rozmnażanie
Tawułka niebieska, tawułka chińska czy biała zapewniają łatwe rozmnażanie, które odbywa się na dwa sposoby. Jednym z nich jest rozmnażanie przez odrosty korzeniowe, a drugim rozmnażanie przez wysiew z nasion. Druga metoda jest bardziej czasochłonna, a przez to nie cieszy się zbyt dużą popularnością.
Rozmnażanie poprzez odrosty korzeniowe pozwala na szybkie uzyskanie nowych, zdrowych sadzonek. Do rozmnożenia nadaje się kilkuletnia, dobrze ukorzeniona tawułka arendsa. Wystarczy pobrać od niej kawałek kłącza z oczkiem i korzeniami. Nową sadzonkę umieszczamy w żyznym torfowym podłożu na głębokość około 10 cm.
Optymalny termin na podział przypada jesienią. Wysadzone w torfie sadzonki należy obficie podlać, przykryć igliwiem i umieścić w inspekcie. Na wiosnę zdejmujemy osłonę i czekamy na pojawienie się młodych pędów.