Wiąz turkiestanu krok po kroku – opis, pielęgnacja, opinie, sadzenie na żywopłot

Wiąz syberyjski (Ulmus pumila) – opis

Pochodzenie wiązu syberyjskiego

Sadzonki wiązu syberyjskiego wywodzą się z Azji Wschodniej. Można było go spotkać w strefie przybrzeżnej rzek, ze względu na upodobanie dość wysokiego poziomu wilgoci. Drzewko po raz pierwszy w Europie pojawiło się pod koniec XVI wieku. Jako pierwszy kraj, w którym wiąz zagościł, była Hiszpania. Jednak musiały minąć aż trzy wieki, by rozprzestrzenił się po całej Europie jako drzewko z przeznaczeniem na uprawę.

Można go spotkać również na terenach Ameryki Północnej. Wiąz turkiestanu (Ulmus pumila) wywodzi się z rodziny wiązowatych. Oprócz niego wymienia się jeszcze około 40 innych gatunków wiązów. Do najpopularniejszych z nich zalicza się wiąz szypułkowy, górski, czy też polny. Każdy z tych gatunków najlepiej odnajduje się w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Gatunek ten występuje najczęściej w formie drzew lub krzewów.

Wiąz turkiestanu – charakterystyka

Wiąz turkiestanu dorasta do wysokości 4 metrów, chociaż w środowisku naturalnym może dorosnąć nawet do 30 metrów wysokości. Pędy pokryte są liśćmi eliptycznymi o długości 3-4 cm. Ich ciemnozielony kolor z czasem zamienia się w żółty. Tak, jak już wcześniej wspomniano, przy łagodnych zimach, liście zachowują się przez cały rok. Jednak mroźniejszy sezon może spowodować ich opadnięcie. Krzew idealnie nadaje się na żywopłot, ponieważ roczny przyrost pędów wynosi od 30 do 180 cm. Dlatego już po jednym lub dwóch sezonach możemy cieszyć się pięknym żywopłotem.

Regularnie przycinany żywopłot z wiązu nie będzie kwitł, a w efekcie krzewy nie wydadzą owoców. Jeżeli już jednak wiąz syberyjski zakwitnie, to na pędach pojawią się drobne, żółte kwiaty. Co ciekawe, pojawiają się one jeszcze zanim rozwiną się liście. Owoce mają kształt orzeszka ze skrzydełkiem. Ostatecznie żywopłot z wiązu syberyjskiego nie owocuje. Wybierając sadzonki wiązu syberyjskiego na żywopłot, mamy gwarancję bardzo gęstego zakrzewienia. Dzięki temu skutecznie ochronimy swoją prywatność przed sąsiadami, a dodatkowo krzewy zatrzymują zanieczyszczenia powietrza. A może zainteresuje cię także ten artykuł z cennikiem przycinania żywopłotów?

Cudowny żywopłot z wiązu syberyjskiego

Wiąz syberyjski – sadzenie na żywopłot

Aby uzyskać cudowny żywopłot z wiązu turkiestanu, należy zapewnić mu odpowiednie stanowisko. Krzewy najlepiej czują się na stanowisku słonecznym i osłoniętym od wiatru. Za to nie ma żadnego problemu z doborem podłoża, ponieważ sadzonki przyjmą się na każdego rodzaju glebie. Odczyn gleby powinien wahać się od 4,5 do 7,5 pH. Zatem Ulmus pumila ma szanse na duży przyrost roczny w każdym ogrodzie.

Charakterystyka wiązu turkiestanu to również wysoka odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Wśród nich wymienia się przede wszystkim susze oraz mrozy. Dodatkowo sadzenie tego gatunku wiązu na terenach miejskich jest doskonałym rozwiązaniem, ponieważ roślina jest odporna na zanieczyszczenia powietrza. Dlatego też wiąz syberyjski często wykorzystuje się do obsadzania parków, czy też terenów zielonych.

Sadzonki wiązu turkiestanu możemy umieścić w gruncie wczesną wiosną lub późną jesienią. Pierwszy termin przypadający na wczesną wiosnę, powinien przypaść przed rozpoczęciem wegetacji roślin. Natomiast letnie sadzonki, które sadzimy jesienią, powinny być umieszczone w gruncie dopiero po pierwszych przymrozkach. Zanim jednak nadejdą ujemne temperatury, warto wcześniej przygotować wykopki pod sadzonki. Ponieważ później ziemia może być zbyt mocno zmarznięta. Zarówno letnie sadzonki, jak i również sadzonki planowane na sadzenie wiosenne, przed samym wkopaniem do ziemi, powinny być przez około dobę moczone w wodzie. W ten sposób mamy większe szanse na szybkie przyjęcie się wiązu. Planując obsadzenie wiązem żywopłotu, należy pamiętać o rozstawie między sadzonkami, która będzie wynosiła od 30 do 40 cm.

Wiąz turkiestanu (Ulmus pumila) – pielęgnacja

Po posadzeniu wiązu turkiestanu należy zadbać o właściwą pielęgnację. Mianowicie żywopłot, chociaż poradzi sobie na każdego rodzaju podłożu, powinien być regularnie podlewany. Pielęgnacja obejmuje również nawożenie sadzonek. Po posadzeniu młode drzewka lub krzewy powinny być zasilane wieloskładnikowymi nawozami. Jednak nawożenie jest potrzebne wyłącznie wiosną przez kilka pierwszych sezonów. Później dorosłe osobniki już są w stanie poradzić sobie niemalże w każdych warunkach.

Wiąz udaje się wyhodować w praktycznie każdych warunkach pogodowych. Oczywiście jego rozrost nie będzie tak obfity, jak w warunkach naturalnych, ale i tak możemy spodziewać się szybkiego wzrostu rocznego. Roślina bardzo lubi cięcie. Pędy powinniśmy przycinać nawet do kilku razy w roku. Przycinając nie tylko słabsze gałązki, ale również dowolnie formując żywopłot. Zaleca się, aby przy każdym zabiegu skracać pędy nawet o 20 cm długości. W ten sposób roślina bardzo szybko się zagęści, a także odbije w górę.