Płytki do kuchni na ścianę - rodzaje, wymagania, porady, opinie

Opublikowano: 01.12.2023Autor: Jakub KrawczykDrukujUdostępnij

Rodzaje płytek nadających się do pomieszczeń kuchennych

Płytki ceramiczne to cienkie kafelki wyprodukowane na bazie gliny. Ich powierzchnia zostaje wypalona, dzięki czemu produkt zyskuje odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz na działanie zmiennych temperatur. W ofertach handlowych znajdują się:

• Glazura – najpopularniejszy rodzaj płytek ceramicznych (tzw. fajans). Płytki fajansowe są dość lekkie i odporne na absorpcję wilgoci. Dostępne w bardzo szerokiej gamie kolorystycznej. Mają bardzo równe krawędzie, dzięki czemu można zastosować dość cienką fugę. Glazura świetnie sprawdza się na ścianach kuchennych jednak nie należy stosować jej na podłogach. Tego typu płytki nie są zbyto odporne na ściskanie, a pod wpływem uderzeń łatwo pękają.
• Klinkier – to mniej popularne rozwiązanie, które z reguły stosujemy do wykończenia podłóg kuchennych. Płytki klinkierowe produkuje się z mocno wypieczonej gliny oraz dodatku różnorodnych substancji barwiących. Ich powłoka może być pokryta dodatkową warstwą szkliwa. Płytki szkliwione są dostępne w dość dużej palecie barw. Świetnie sprawdzają się zarówno na nowoczesnych jak i tradycyjnych posadzkach.
• Gres porcelanowy – to produkt prasowany na sucho. Składa się z glinki, skalenia oraz kwarcu. Nie absorbuje nadmiernej wilgoci dzięki czemu dobrze sprawdza się w pomieszczeniach kuchennych oraz w łazienkach. Gres porcelanowy możemy stosować zarówno na ściany jak i na podłogi. Dużą zaletą gresu porcelanowego jest ogromna różnorodność wzorów. W ofertach handlowych znajdziemy zarówno gres o nowoczesnym wyglądzie, jak i płytki imitujące naturalny kamień bądź drewno. Kafelki gresowe są dostępne w różnorodnych przedziałach cenowych, jednak koszt ich zakupu z pewnością będzie znacznie niższy od ceny naturalnego kamienia. Niestety gres porcelanowy posiada także swoje wady. Największą z nich jest możliwość tworzenia się nieestetycznych odprysków. Należy także pamiętać, że gres porcelanowy będzie trudniejszy do utrzymania w czystości niż jego glazurowe odpowiedniki.
• Terakota – to płytki kamionkowe, które przeważnie posiadają szkliwioną warstwę ozdobną. Z reguły posiadają rustykalny wygląd i świetnie sprawdzają się na podłogach zainspirowanych stylem tradycyjnym. Terakota jest dostępna w szerokiej gamie kolorystycznej, a jej rozmiary są bardzo zróżnicowane. Dzięki temu możemy z łatwością dopasować płytki do specyfiki każdego pomieszczenia. Dużym atutem terakoty jest także łatwość utrzymania w czystości. Niestety, tego typu rozwiązanie posiada także swoje wady. Warto pamiętać, że terakota charakteryzuje się niewielką odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Silne uderzenie w ich powierzchnie przeważnie wywołuje głębokie pęknięcia.
• Cotto – płytki formowane mechanicznie bądź ręcznie z masy klinkierowej, następnie wypalane. Mają dużą zdolność akumulacji ciepła, dzięki czemu nadają się na posadzki wyposażone w ogrzewania podłogowe. Płytki cotto są dostępne w dość szerokiej gamie kolorystycznej. Charakteryzują się niską absorpcją wilgoci oraz odpornością na uszkodzenia mechaniczne. W ofertach handlowych przeważnie znajdują się kafelki o mniejszym formacie oraz o dużych walorach dekoracyjnych. Niektóre modele są dodatkowo postarzane i dobrze sprawdzają się w kuchniach zainspirowanych stylem klasycznym i dworskim.

Warto pamiętać, że wszystkie powyższe rodzaje płytek ceramicznych mogą być:

• Szkliwione (GL) – z reguły wyglądają bardziej elegancko niż ich nieszkliwione odpowiedniki. Jednak są także bardziej śliskie. Raczej unikamy stosowania ich na wilgotnych i narażonych na zachlapanie posadzkach.
• Nieszkliwione (UGL) – płytki nieszkliwione wyglądają mniej efektownie, jednak są też mniej śliskie. Warto stosować je na posadzkach kuchennych.
• Polerowane – bardzo dobrze sprawdzają się na ścianach kuchennych. Warstwa polerska stanowi też dodatkową ochronę przed zabrudzeniami. Warto pamiętać, że płytki polerowane należą do najbardziej śliskich i nie nadają się do stosowania na podłogach.
• Angobowane – Na powierzchnię niektórych płytek nakłada się cienką warstwę angoby (białej lub barwionej glinki). Płytki angobowane mają matową powłokę. Dobrze sprawdzają się zarówno na ścianach jak i na podłogach. Warstwa angoby stanowi także skuteczne zabezpieczenie przeciwko absorpcji wilgoci.

Parametry techniczne płytek do kuchni – cena kontra jakość

Wszystkie rodzaje płytek ceramicznych mogą posiadać odmienne właściwości techniczne. Kupując tego typu produkty nie warto sugerować się jedynie ceną. Równie ważna (o ile nawet nie ważniejsza) będzie klasa ścieralności, antypoślizgowość oraz nasiąkliwość produktów. Pamiętajmy, że kuchnie z reguły charakteryzują się zwiększoną wilgotnością powietrza, dlatego powyższe trzy parametry są bardzo istotne.

• Klasa ścieralności – to parametr, który informuje inwestora o tym czy płytka może być intensywnie użytkowana. Klasę ścieralności odnajdziemy pod symbolem PEI. Brak tego oznaczenia może być dla nas wyrazistą informacją, że produkt nie jest zbyt odporny na ścieranie. Płytki ścienne mogą być oznaczone symbolem PEI 1 lub PEI 2. Ich cena z reguły jest bardzo atrakcyjna, jednak pamiętajmy, że tego typu produkty nie sprawdzą się na posadzkach kuchennych. Na podłogach kuchennych warto zastosować kafelki oznaczone symbolem PEI 3. Możemy poruszać się po nich w twardym lub miękkim obuwiu bez obaw o szybkie starcie powierzchni. W ofertach handlowych znajdziemy także płytki PEI 4 oraz PEI 5 jednak ich ceny są z reguły znacznie wyższe. Tego typu produkty należy stosować w korytarzach i intensywnie eksploatowanych holach na które wnosimy materiał ścierny (np. piasek). Zastosowanie płytek PEI 4 lub PEI 5 w pomieszczeniach kuchennych podniesie koszty, ale nie przełoży się na żywotność nawierzchni.
• Antypoślizgowość – to istotny parametr płytek podłogowych. Podwyższony poziom wilgoci panujący w pomieszczeniach kuchennych może sprawić, że płytki staną się śliskie. Dlatego warto wybierać jedynie produkty o właściwościach antypoślizgowych. Powyższy parametr znajdziemy pod symbolem R. Im wyższa będzie cyfra następująca po literze R, tym płytka będzie bardziej chropowata. Najtańsze będą płytki oznaczone symbolem R9, jednak nie zapewnią nam odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. W kuchniach warto zastosować kafelki oznaczone symbolem R 10, R 11 bądź R 12. Ich powierzchnia jest na tyle chropowata, że poruszanie się po płytkach nie wiąże się z ryzykiem przypadkowego poślizgnięcia użytkownika. W ofertach handlowych znajdziemy też płytki oznaczone symbolem R 13. Tego typu produkty są już dedykowane do obiektów użyteczności publicznej. Ich cena może być nawet o ¼ wyższa niż pozostałych. Co prawda możemy umieszczać je na posadzkach kuchennych, jednak sprawimy sobie wyłącznie problemy użytkowe. Pamiętajmy, że kafelki o najwyższym poziomie antypoślizgowości są też najtrudniejsze do utrzymania w czystości. Z finansowego punktu widzenia ich zakup jest całkowicie nieopłacalny.
• Nasiąkliwość – to parametr na którym nie warto oszczędzać. Współczynnik nasiąkliwości oznacza się symbolem E. Dalsze oznaczenia przybierają wartość procentową. Na ścianach kuchennych możemy stosować płytki o stopniu nasiąkliwości oscylującej wokół E 6%. Wyższa nasiąkliwość może sprawić, że płytki zaczną absorbować dużo wilgoci, staną się cięższe i mniej odporne na uszkodzenia mechaniczne. Z kolei na wilgotnych podłogach kuchennych warto stosować płytki w granicach E 3%. Im współczynnik nasiąkliwości będzie niższy, tym lepiej dla naszych nawierzchni. Płytki o nasiąkliwości od 1 do 3% uważamy także za mrozoodporne. Zakup produktów mrozoodpornych, których nasiąkliwość oscyluje wokół E 1% jest przeważnie dość dużym wydatkiem (nawet o połowę większym niż zakup alternatywnych płytek o nasiąkliwości w granicach 10%), Dlatego podczas oceny tego parametru warto określić specyfikę naszej nawierzchni i ustalić indywidualny kompromis pomiędzy ceną, a jakością.

Jakie płytki do kuchni kupić?

Pierwszym krokiem poprzedzającym wybór konkretnych płytek powinno być wykonanie projektu aranżacyjnego. Doświadczony projektant z pewnością uwzględni specyfikę naszej kuchni i pomoże w wyborze najbardziej optymalnego rozwiązania. Płytki powinny być oczywiście odporne na działanie wilgoci, uszkodzenia mechaniczne oraz na ścieranie (w przypadku produktów podłogowych).

Najlepszym kompromisem pomiędzy ceną, a jakością przeważnie odznacza się popularna glazura oraz terakota. To one stają się najczęstszym materiałem wykończenia pomieszczeń kuchennych. Dostępne w bardzo bogatym wzornictwie łączą w sobie elegancki wygląd, zadowalające parametry techniczne oraz atrakcyjną cenę. Zarówno glazura jak i terakota ze średniej półki cenowej odznaczają się dużą trwałością i mogą być z powodzeniem stosowane w większości wilgotnych pomieszczeń. Alternatywą jest gres, klinkier oraz cotto. Warto jednak pamiętać, że owe kafelki charakteryzują się znacznie gorszym stosunkiem ceny do jakości. Niektóre modele są dość tanie, jednak za dobry jakościowo produkt trzeba zapłacić znacznie większe pieniądze.