Renowacja parkietu – metody, preparaty, wykonanie, porady

Naprawa i regeneracja starego parkietu

Najlepsza ochrona parkietów to zapobieganie zarysowaniom i zabrudzeniom

Odnowa parkietu lakierowanego albo olejowanego jest możliwa we własnym zakresie. Czy to będzie usunięcie niewielkich zarysowań, czy też kompletny remont podłogi, mieszkanie po renowacji parkietu na pewno będzie piękniejsze. Przydatne w tej pracy mogą być niektóre porady.

Jeśli podłoga ma pojedyncze uszkodzenia, można je naprawić. Od rodzaju uszkodzenia zależy, czy będzie to miejscowa naprawa zarysowań, czy wymiana poszczególnych fragmentów. Drobne ubytki da się wypełnić szpachlą, a niewielkie rysy uczynić niewidocznymi z pomocą pisaków retuszerskich w różnych odcieniach drewna.

W handlu dostępne są kompletne zestawy narzędzi, wosków i materiałów czyszczących. Małe rysy można łatwo usunąć przy pomocy pasty do mebli. Miejsca małych uszkodzeń można wyszlifować drobnym papierem ściernym i nanieść odpowiedni lakier.

Materiały naprawcze do drewna

Renowacja parkietu, podobnie jak innych powierzchni drewnianych, pozwala na przywrócenie im dawnego blasku, a jednocześnie może być interesującym zajęciem. Istnieje szeroka paleta preparatów i środków, które pomogą odnowić drewnianą podłogę. Z ich pomocą da się uzupełnić ubytki i usunąć stary lakier.

Korektor do zarysowań pomoże zamaskować niewielkie zarysowania na drewnianej powierzchni. Jest dostępny w wielu odcieniach, dlatego bez trudu da się dostosować do potrzebnego gatunku drewna. Nacięcia, pęknięcia i większe rysy znikną dzięki woskom do wypełniania ubytków. Miejsce do naprawy należy oczyścić, wosk mocno wcisnąć i wygładzić.

Większe uszkodzenia jak dziury i inne nierówności w parkiecie można usunąć masą szpachlową. Po wyschnięciu nadaje się do szlifowania, malowania i lakierowania. Masę szpachlową nakłada się w otwory, uszkodzone krawędzie, luki po sękach i inne wymagające wypełnienia miejsca. Po wyrównaniu i wyschnięciu można ją traktować jak otaczające drewno.

Odnawianie parkietu lakierowanego albo olejowanego

Szlifowanie parkietu, czyli popularne cyklinowanie

Po latach użytkowania każdy parkiet może utracić swój pierwotny blask, a mniejsze i większe rysy oraz ślady zużycia staną się widoczne. Poprzez szlifowanie wierzchniej warstwy drewna usuwa się uszkodzenia, wyrównuje powierzchnię i przywraca estetyczny i efektowny wygląd. Jedynym warunkiem i ograniczeniem jest tutaj grubość warstwy użytkowej wykładziny drewnianej. Powinna ona wynosić co najmniej 2,5 mm; przy grubości 3,6 mm możliwe jest dwu-trzykrotne szlifowanie.

Szlifowanie parkietu wykonuje się specjalną maszyną – cykliniarką. Ziarnistość papieru ściernego do szlifowania dobiera się w zależności od stanu zniszczenia powierzchni parkietu. Im większe są uszkodzenia i nierówności, tym większą wybiera się ziarnistość. Po wstępnym szlifowaniu wypełnia się w razie potrzeby nierówności powierzchni.

Cyklinowanie parkietu wymaga nie tylko sporo wysiłku, ale też pewnej wiedzy praktycznej. Powierzchnia podłogi powinna ostatecznie znowu wyglądać nienagannie – również bez śladów szlifowania. Cyklinowanie rozpoczyna się zawsze od ściany i prowadzi do środka podłogi. Przy czym przechodzi się każdy pas w jedną i drugą stronę. Trudno dostępne miejsca na krawędziach i w narożnikach szlifuje się szlifierką krawędziową. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat cyklinowania parkietu.

Cyklinowanie parkietu zgrubne i polerujące oraz lakierowanie

Przed cyklinowaniem parkietu pomieszczenie powinno być dobrze przygotowane. Wszystkie meble należy w miarę możliwości wynieść, listwy podłogowe zdemontować, a ościeżnice okleić folią ochronną. Powierzchnię parkietu należy gruntownie oczyścić, ponieważ ziarenka piasku i tym podobne drobinki mogą podczas szlifowania tworzyć rysy.

Pierwsze szlifowanie służy do tego, aby usunąć z powierzchni podłogi warstwę starego lakieru, wosku względnie oleju, jak również wszelkie zabrudzenia. Następnie podłoga powinna być ponownie dokładnie oczyszczona. Drugie cyklinowanie drobnoziarnistym materiałem ściernym usuwa ewentualne ślady cyklinowania zgrubnego, jak również inne nierówności. W zależności od stanu podłogi i jej zużycia możliwe są kolejne przejścia cykliniarki. Krawędzi i narożniki szlifuje się małą szlifierką ręczną. Ostatecznie uszkodzone miejsca parkietu zostają wypełnione i wyrównane, a powierzchnia kolejny raz oczyszczona.

Polerowanie jako szlifowanie wykańczające nadaje podłodze parkietowej gładką powierzchnię. Ostatnim etapem jest zabezpieczenie przygotowanej i wypolerowanej powierzchni podłogi. Służy do tego celu lakier, olej albo wosk. Woskowanie nie jest w zasadzie samodzielnym zabiegiem wykańczającym, ale jest stosowane jako dodatkowa warstwa ochronna po olejowaniu parkietu.

Barwienie parkietu w ramach renowacji

Inną możliwością odnowienia podłogi drewnianej jest jej zabarwienie. Przy użyciu specjalnego oleju barwiącego można parkietowi albo deskom nadać twórczo różne odcienie brązu, szarości lub bieli i dostosować wygląd podłogi do swoich koncepcji urządzania mieszkania.

Barwienie podłogi jest jednak procesem czasochłonnym i wymagającym. Z jednej strony chodzi o dobór właściwej mieszanki pigmentów, a z drugiej o staranne wyszlifowanie podłogi. Przygotowanie powierzchni jest bardzo istotne, ponieważ po nałożeniu barwnika widoczne staną się najmniejsze niedociągnięcia cyklinowania.

Parkiet musi być wycyklinowany dokładnie i wypolerowany, zanim naniesie się na powierzchnię warstwę barwiącą. Po godzinie lub dwóch nadmiar oleju należy usunąć i wypolerować podłogę. Według potrzeb olejowanie, wycieranie powierzchni i polerowanie powtarza się do uzyskania odpowiedniego efektu. Po dwóch dniach podłogę należy jeszcze raz ostatecznie wypolerować. W ten sposób powstanie piękna matowa powierzchnia parkietu w wybranym kolorze i odcieniu.