Dekoracyjny modrzew japoński - opis drzewa

Modrzewie są roślinami o dużej sile wzrostu. W Polskich szkółkach spotykamy modrzew europejski, modrzew polski, modrzew syberyjski oraz piękny modrzew japoński. Iglaste drzewo, o szerokiej piramidalnej koronie, tworzy długie gałęzie boczne, w partiach dolnych rosnące prawie poziomo. Górne pędy wznoszą się ku górze. Sezonowe zielone igły, ujęte w rozpostarte rozetkowato kępki, pokryte są niebieskawym woskowym nalotem. Jesienią zmieniają ubarwienie na złocistożółte.  Opadają przed zimą. Brunatnoczerwone młode pędy są omszone. Ozdobą iglaka są również brązowe szyszki, dorastające do 3,5 cm długości. Łuski szyszek odginają się na zewnątrz.  

Wymagania uprawowe modrzewia japońskiego to słoneczne i lekko zacienione stanowisko oraz przeciętna ziemia ogrodowa, umiarkowanie wilgotna, o lekko kwaśnym odczynie pH. Uprawa udaje się w okręgach przemysłowych i miejskich, bowiem roślina jest dość wytrzymała na zanieczyszczenia powietrza i gleby. Unikajmy sadzenia iglaków w miejscach mokrych  i bardzo suchych - takich warunków modrzew japoński nie toleruje. Modrzew japoński jest drzewem całkowicie mrozoodpornym. Gatunek może być uprawiany w Polsce we wszystkich strefach klimatycznych. Eksperci nie polecają sadzenia obcego Larix kaempferi w górach i na pogórzu, gdzie rozpowszechniony jest modrzew polski.

Pielęgnacja efektownego iglastego drzewa polega na przycinaniu młodych pędów, co wpłynie na utrzymanie odpowiedniego pokroju rośliny. Iglak nadaje się na formowany średniej wysokości żywopłot. C2ięcie przeprowadzamy na wiosnę oraz pod koniec lata. Nie wymagają przycinania odmiany szczepione na pniu.

Modrzew japoński może zostać zaatakowany przez mszyce - ochojniki zielone. Szkodniki wyróżniają się ciałem pokrytym białymi kłaczkami - woskową wydzieliną. Zaatakowana roślina wygląda tak, jakby została obsypana puchem. Mszyce uszkadzają młode pędy, co prowadzi do ich deformacji. Uszkodzone pędy należy wycinać i palić. Przed rozpoczęciem wegetacji iglaki opryskujemy odpowiednimi preparatami, dostępnymi na rynku ogrodniczym. 

Najciekawsze odmiany Larix kaempferi

Modrzew japoński ‘Diana’ - docelowo dorasta do 2 m wysokości. Roślina jest odmianą wolno rosnącą, o efektownych pędach, spiralnie podgiętych ku górze. Urodę drzewa podkreślają niebieskozielone igły, opadające na zimę. Iglak prezentuje się oryginalnie również w okresie zimowym, kiedy to wyraźnie widoczne są skręcone pędy. Uprawa rośliny udaje się na słonecznych stanowiskach, o umiarkowanie wilgotnym podłożu.  Wiosenne przycinanie pędów pozwoli na utrzymanie ładnego pokroju oraz przyczyni się do tworzenia poskręcanych pędów. Odmiana ‘Diana’ najpiękniej wygląda w nasadzeniu pojedynczym. Cena 30 cm sadzonki wynosi około 40 zł. Za drzewko, o wysokości 150 cm, zapłacimy około 95 zł.

Odmiana ‘Pendula’ - jest szczepiona na pniu. Roślina wolno rośnie, docelowo osiągając 2 m wysokości. Atrakcyjny zwisający pokrój oraz niebieskozielone igły wyróżniają modrzew spośród roślin w  przydomowych ogrodach oraz w przestrzeni publicznej. Ozdobą odmiany są także szyszki, o długości 4 cm. Roślina dobrze znosi formowanie. Można ją miniaturyzować i uprawiać jako drzewko bonsai. Wymagania uprawowe to, podobnie jak u podstawowego gatunku, słoneczne lub lekko zacienione stanowisko oraz umiarkowanie wilgotne podłoże, o lekko kwaśnym pH gleby. Cena sadzonki o wysokości 80 cm to około 50 zł.

Modrzew japoński ‘Wolterdingen’ - należy do odmiany karłowej, pięknie prezentującej się w ogródkach orientalnych, wrzosowych, skalnych oraz w miniogródkach. Wolno rosnąca roślina docelowo osiąga 50 cm wysokości i 100 cm szerokości. Ozdobą modrzewia są niebieskozielone igły oraz regularnie rozpostarte pędy. Miniaturowa odmiana nadaje się do zasadzenia w gruncie, a także do szczepienia na pniu. Zwisający z niskiego pnia modrzew z biegiem czasu sięga ziemi. Cena  odmiany to 42 zł/sztukę.

Odmianami godnymi uwagi są również:

  • modrzew japoński ‘Stiff Weeper’ - iglak o płaczącym pokroju
  • odmiana ‘Blue Dwarf’ - modrzew karłowy, przyjmujący pokrój płaskokulisty.

Jakie zastosowanie ma modrzew japoński?

Modrzewie należą do lubianych drzew, urzekających delikatną kolorystyką igieł oraz atrakcyjnym kształtem korony. Rośliny spotykane są w nasadzeniach parkowych, w lasach i w przestrzeni miejskiej. Modrzew japoński, podobnie jak pozostałe Larix, traci na zimę igły, jednak atrakcyjne brunatnoczerwone pędy i długo utrzymujące się okazałe szyszki, dodadzą urody zimowym ogrodom.  Wysokie okazy, nasadzone w szpalerach lub tworzące żywopłoty, są  efektownym elementem krajobrazu.

Drewno modrzewiowe, bardzo trwałe i niepodatne na paczenie, wykorzystywane jest w budownictwie. Drewno modrzewia japońskiego służy, między innymi, do budowy kadłubów statków, rozmaitych konstrukcji budowlanych oraz w przemyśle meblarskim. 

Opadające na zimę igły tworzą naturalną ściółkę, chroniącą glebę przed chwastami i stratami wody. Są również bardzo dobrym składnikiem naturalnego nawozu - kompostu.

Modrzewie cenione są za właściwości zdrowotne. Przebywanie wśród modrzewi, tworzących swoisty zdrowy mikroklimat, sprzyja relaksowi, ma działanie uspokajające i poprawia nasz nastrój, co korzystnie wpływa na układ nerwowy. W czasie letnich upalnych dni powietrze nasycone jest olejkami eterycznymi. Aromatyczne powietrze ułatwia oddychanie, leczniczo działając na układ oddechowy.  Wyciąg z młodych pędów oraz z szyszek zwiększy odporność naszego organizmu. Podobne właściwości ma olejek modrzewiowy, charakteryzujący się przyjemnym żywicznym zapachem. 

Bibliografia:

  1. P. Muras, Drzewa i krzewy iglaste w ogrodzie, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1995.
  2. Park Arboretum w prószkowie, Śląskie Wydawnictwo Adan, Opole 2001.
  3. https://www.atlas-roslin.pl/pelna/gatunki/Larix_kaempferi.htm
ikona podziel się Przekaż dalej