Kiepskie drewno kominkowe, które wyjątkowo często proponują sprzedawcy. Lepiej go unikaj
Wybór odpowiedniego drewna opałowego to ważna kwestia dla każdego, kto ogrzewa dom kominkiem, piecem kaflowym czy kotłem na drewno. Nie wszystkie gatunki drewna nadają się do spalania w takim samym stopniu – różnią się kalorycznością, czasem spalania oraz stopniem dymienia. Wiąz, choć rzadziej wybierany niż dąb czy buk, również może być używany jako opał. Czy warto na niego postawić? Przyjrzyjmy się jego właściwościom i zobaczmy, jak wypada na tle innych popularnych gatunków drewna opałowego.
Z tego artykułu dowiesz się:
Charakterystyka drewna wiązowego
Wiąz to drzewo liściaste występujące w Europie i Azji, znane ze swojej twardości i elastyczności. Jego drewno jest stosunkowo ciężkie, a gęsta struktura sprawia, że jest trwałe i odporne na uszkodzenia. Właśnie ta gęstość wpływa na właściwości opałowe, czyniąc wiąz jednym z bardziej wymagających gatunków do spalania.
Drewno wiązu zawiera sporo wilgoci, co oznacza, że przed spaleniem powinno być odpowiednio wysuszone. Świeżo ścięty wiąz może schnąć nawet dwa lata, zanim osiągnie optymalny poziom wilgotności. W przeciwnym razie jego spalanie będzie nieefektywne – da dużo dymu i sadzy, a jednocześnie nie zapewni odpowiedniej ilości ciepła.
Rozpałka z wiązu bywa trudna, zwłaszcza jeśli drewno nie jest dobrze wysuszone. Nawet suche polana mogą wymagać dodatkowej podpałki, aby skutecznie się rozpaliły. Oznacza to, że w kominkach i piecach, czyli tam, gdzie łatwość rozpalania ma duże znaczenie, wiąz może nie być najlepszym wyborem.
Wartość opałowa wiązu
Kaloryczność drewna, czyli ilość energii cieplnej, jaką można uzyskać z jego spalania, jest kluczowym parametrem dla oceny jego wartości opałowej. Wiąz ma umiarkowaną kaloryczność, wynoszącą około 14–16 MJ/kg, co oznacza, że nie dorównuje takim gatunkom jak buk czy dąb, ale wypada lepiej niż np. sosna czy świerk.
Czas spalania wiązu jest stosunkowo długi, zwłaszcza jeśli drewno jest dobrze wysuszone. Dzięki swojej twardości i gęstości może żarzyć się przez dłuższy czas, co sprawia, że może być dobrym wyborem do podtrzymywania żaru w piecu. Jednak nie daje tak intensywnego płomienia jak brzoza czy sosna, co oznacza, że nie zawsze sprawdzi się jako główne źródło ciepła.
Wiąz nie zapewnia tak wysokiego i równomiernego ciepła jak dąb czy grab. Oznacza to, że najlepiej sprawdza się jako dodatek do innych gatunków drewna – można go używać razem z bardziej kalorycznym drewnem, aby wydłużyć czas żarzenia i podtrzymać temperaturę w piecu czy kominku.
Zalety i wady drewna wiązowego jako opału
Jedną z głównych zalet wiązu jest jego dostępność – w wielu regionach można go pozyskać stosunkowo łatwo, zwłaszcza jako drewno z wycinki lub z usuniętych drzew przydrożnych. Dodatkowo jego duża gęstość sprawia, że spala się wolniej, co pozwala dłużej utrzymać ciepło. To może być korzystne dla tych, którzy mają piece zapewniające długotrwałe żarzenie.
Niestety, wiąz ma również sporo wad. Jego wysoka zawartość wilgoci sprawia, że wymaga długiego sezonowania, co oznacza, że nie nadaje się do użytku bezpośrednio po ścięciu. Jego spalanie może powodować większe osadzanie się sadzy w kominie, co zwiększa ryzyko zabrudzenia i konieczność częstszego czyszczenia przewodów kominowych.
Dodatkową trudnością jest problem z rozpalaniem – w porównaniu do innych gatunków drewna, takich jak brzoza czy sosna, wiąz wymaga więcej wysiłku, aby skutecznie się zapalił. Dlatego nie jest polecany osobom, które oczekują łatwego i szybkiego rozpalenia ognia.
Porównanie wiązu z innymi gatunkami drewna opałowego
W porównaniu z wiązem inne gatunki drewna opałowego prezentują się następująco:
- Dąb – ma wysoką kaloryczność (około 18 MJ/kg), pali się długo i równomiernie, ale wymaga długiego sezonowania.
- Buk – jedno z najlepszych drewien opałowych, łatwo się rozpala, daje dużo ciepła i nie dymi nadmiernie.
- Brzoza – świetna do rozpałki, pali się szybko i intensywnie, ale nie utrzymuje długo ciepła.
- Sosna – daje szybki płomień, ale produkuje dużo sadzy i nie nadaje się na główne źródło ogrzewania.
- Olcha – ma umiarkowaną wartość opałową, spala się czysto, ale nie daje długotrwałego ciepła.
W porównaniu do tych gatunków wiąz wypada średnio – nie jest najgorszym wyborem, ale ma swoje ograniczenia, które sprawiają, że rzadko kiedy jest pierwszym wyborem do opału.
Czy warto używać wiązu jako drewna opałowego?
Wiąz może być użyteczny jako drewno opałowe, ale najlepiej sprawdza się w połączeniu z innymi gatunkami. Nie jest idealnym wyborem na główne źródło opału, zwłaszcza jeśli liczy się łatwość rozpalania i intensywność ciepła. Jego największą zaletą jest długie żarzenie się, co sprawia, że może być stosowany do podtrzymywania ognia.
Osoby, które mają dostęp do wiązu i mogą pozwolić sobie na długie sezonowanie, mogą go wykorzystać w kominkach i piecach. Jednak dla tych, którzy szukają drewna łatwego w obsłudze, lepiej sprawdzą się gatunki takie jak buk, dąb czy brzoza.
Wiąz to drewno opałowe o umiarkowanej kaloryczności i długim czasie spalania, ale trudne do rozpałki i wymagające długiego suszenia. Jeśli masz dostęp do dobrze wysuszonego wiązu, warto go używać jako uzupełnienie do bardziej kalorycznego drewna.