Jastrych

Wewnętrzne prace wykończeniowe są ważnym etapem budowy domu. Obejmującym dużo różnych elementów. Jednym z nich jest jastrych. Wybór jego rodzaju i prawidłowe, precyzyjne wykonanie. Warto, więc wiedzieć, czym właściwie jest ten podkład. Jakie jest jego zastosowanie? Na jakie wersje może zdecydować się inwestor. Na te i kilka innych pytań odpowiadamy w dalszej części artykułu. Natomiast podane w nim informacje rozwijamy w materiałach opublikowanych na naszej stronie.

Wylewka jastrychowa w domu i mieszkaniu

Jastrych przez fachowców zwany szlichtą jest powszechnie znany, jako wylewka. Wykonuje się go w domach jednorodzinnych, mieszkaniach, piwnicach, garażach. Zarówno nowopowstałych jak i remontowanych. Przed użyciem przybiera formę płynną, plastyczną lub suchą. Wylewka to po prostu podkład podłogowy wykładany na betonowym podłożu lub stropie. Następnie na podbudowie umieszczane są materiały wykończeniowe jak płytki, panele czy parkiety. Czasem sama szlichta pełni rolę posadzki. Ponadto jej zadaniem jest wyrównanie podłoża i zabezpieczenie go przed wilgocią. Do tego dochodzi wygłuszenie akustyczne i izolacja termiczna.

Wylewka występuje w kilku wersjach. Podstawowy podział bierze pod uwagę sposób jej wykonania. Idąc tym tropem można natrafić na podkład zespolony. Mam zazwyczaj grubość 20 mm i tworzy się go bezpośrednio na płycie fundamentowej lub stropie. W pomieszczeniach niewymagających zwiększonej ochrony przed wilgocią czy zimnem. Wylana masa po stwardnieniu będzie trwale połączona z podłożem. Pod warunkiem, że trafi na stabilną i dobrze wyczyszczoną powierzchnię. Podkład zespolony nie sprawdzi się w każdym pomieszczeniu domu. Na szczęście do dyspozycji jest szlichta na warstwie rozdzielczej.

Jeśli z jakiegoś powodu na płycie czy stropie nie można wykonać wylewki zespolonej stosowana jest odmiana rozdzielcza. Najpierw na podłoże trafia folia budowalna lub papa podkładowa. Następnie na wspomniane materiały nakłada się jastrych o grubości 30 mm. Do dyspozycji jest jeszcze jedna wersja. Chodzi tu o podkład pływający. Tworzy się go w trzech krokach. Pierwszy to wyłożenie powierzchni warstwą izolacji. Drugim jest położenie warstwy rozdzielczej. Na koniec na przyszłą podłogę nanosi się szlichtę o grubości 35 mm. Podkład pływający nie ma bezpośredniego kontaktu ze ścianami, stropem czy płytą.

Trwała posadzka – wylewki mokre

Każda osoba budująca lub remontująca dom powinna poznać kolejne z kryteriów podziału jastrychów. Jest nim rodzaj materiału, z którego powstają. Do dyspozycji są odmiany mokre i suche. Na początek zajmiemy się przedstawicielami pierwszej z wersji. Klasycznym rozwiązaniem jest beton podłogowy. Innymi słowy, popularna wylewka betonowa. Wykonuje się ją z gotowej, maszynowej mieszanki lub ręcznie bezpośrednio przed użyciem. Jej główne składniki to cement i kruszywa, najczęściej piasek, grys albo żwir. Całości dopełniają dodatki modyfikujące. Beton podłogowy powinien mieć grubość 7-8 cm.

Podobny skład ma jastrych cementowy. Jego baza to cement portlandzki oraz piasek. W przeciwieństwie do poprzedniej wersji nie dodaje się do tego modyfikatorów. Materiał powstający z takiej mieszanki powinien mieć grubość 6-8 cm. Po zaschnięciu kurczy się, dlatego też przeważnie potrzebuje uprzedniego zbrojenia. Trzeba jeszcze wiedzieć, że jastrych cementowy schnie bardzo długo, bo około 28 dni. Jest jednak tani i dostępny w formie gotowej zaprawy. Wykazuje także odporność na wilgoć i ściskanie. Propozycje opisane do tej pory to nie jedyne wylewki mokre. W wielu domach zastosowano szlichtę anhydrytową.

Jastrych anhydrytowy jest samopoziomujący. Oznacza to, że praktycznie samodzielnie tworzy idealnie gładką powierzchnię. Poza tym jest lekki, wytrzymały i odporny na ściskanie. To sprawia, że pasuje pod ogrzewanie podłogowe. Ma też jedną zasadniczą wadę, nie radzi sobie z niskimi temperaturami i wilgocią. Dlatego, że jest produkowany z bezwonnego siarczanu wapnia. W związku z tym nie stosuje się go na zewnątrz budynku. Jak również w pomieszczeniach narażonych na wilgoć. Wylewka anhydrytowa powinna mieć grubość 5-8 cm. Powyższe informacje to tylko podstawowy zestaw. Po rozwinięcie odsyłamy na naszą stronę.

Mokra wylewka jastrychowa i posadzka sucha

Poza wspomnianym istnieje jeszcze inny jastrych samopoziomujący. Powstaje na bazie zaprawy cementowej połączonej ze środkiem upłynniającym. Pokrywa się nim zniszczone powierzchnie oraz wylewki betonowe i cementowe. Do płynnych wersji należy także masa magnezjowa. Zastosowanym w niej składnikiem wiążącym jest magnezyt kaustyczny. Powstający z połączenia chlorku magnezu oraz tlenku magnezu. W skład opisywanej szlichty wchodzą także organiczne i nieorganiczne wypełniacze. Osoby budujące dom lub remontujące mieszkanie mogą zdecydować się na uniwersalny żywiczny jastrych epoksydowy.

Wylewki epoksydowe są drogie, ale można stosować je w każdym pomieszczeniu. Wykonuje się je z żywicy epoksydowej mającej cenną cechę. Ta substancja wysycha już po kilku minutach. Dzięki temu posadzki niemal od razu można wykańczać lub użytkować. Listę jastrychów płynnych zamyka kładziona na gorąco wersja asfaltowa. Co już sugeruje nazwa, jej podstawowym elementem jest asfalt. Do tego dochodzi mączka kamienna oraz piasek. Przyszedł czas na opisanie innego, coraz chętniej stosowanego rozwiązania. Pozwalającego bardzo szybko wyrównać podłoże i przejść do kolejnych istotnych prac. Na przykład montażu wykończenia podłogi.

Technologia wspomniana w poprzednim akapicie to suchy jastrych. Gotowy do użycia od razu po dotarciu na plac budowy. Ten materiał to po prostu prefabrykowane płyty budowlane. Najczęściej gipsowo-kartonowe, gipsowo-włóknowe oraz cementowe. Poza nimi dostępne są jeszcze płyty OSB i MFP. Zazwyczaj stosuje się je podczas remontów podłóg. Metoda pracy jest bardzo prosta. Płyty układa się na podłodze i przytwierdza wkrętami lub zszywkami. Podstawą jest montaż dwóch warstw prefabrykatów o grubości 12,5 mm. Czasem na podłogę trafiają trzy warstwy płyt o grubości 8 mm. Rozwinięcie wszystkich poruszonych tu tematów znajduje się na naszej stronie.