Aster nowoangielski - charakterystyka, wysiew, wymagania, porady praktyczne

Aster nowoangielski (łac. Symphyotrichum novae-angliae) – charakterystyka

Aster nowoangielski inaczej angielski jest wieloletnią byliną uprawianą na jesiennych rabatach czy skalniakach. Pojawiał się w Europie z terenów Ameryki Północnej, gdzie rośnie na prerii i obrzeżach lasów. Należy do jednych z popularniejszych roślin w Polskich ogrodach.

Symphyotrichum novae-angliae charakteryzuje się mocnymi, wzniesionymi pędami, które są w całości owłosione. Liście tej odmiany są lancetowate, całobrzegie i pokrywają w całości łodygę. Jego kwiaty z żółtym środkiem, o gwieździstym kształcie, nieco przypominają stokrotki. W języku łacińskim ,,asteri” oznacza właśnie gwiazdę.

Kwiaty są osadzone w górnej części rozgałęziających się pędów, tworząc gęste wiechy. Pojawiają się we wrześniu i zdobią rabaty aż do listopada. Ich kwiaty występujące w całej palecie barw. Mogą być białe, różowe, fioletowe, niebieskie, bordowe lub żółte. Zależnie od odmiany aster nowoangielski może mierzyć 30 lub nawet 150 cm wysokości. Ciekawym zjawiskiem jest to, że koszyczki kwiatowe zamykają się wraz z nadejściem wieczora lub pochmurnej pogody. Aster nowoangielski jest rośliną miododajną.

Uprawa i wymagania Astra nowoangielskiego

Popularność zyskał głównie dzięki jesiennemu kwitnieniu. Takich roślin jest zdecydowanie mniej, niż tych zachwycających kwiatami wiosną czy latem. Ponadto także dzięki bezproblemowej uprawie oraz odporności na warunki.

Aster nowoangielskicharakteryzuje się żywotnością i niską wybrednością co do warunków glebowych. Preferuje mocno nasłonecznione stanowisko, żyzną i przepuszczalną glebę. Nie toleruje gliniastych i wilgotnych podłoży. W cieniu nie będzie bujnie kwitnąć. Astry są odporne na krajowe zimy i nie wymagają okrycia czy pielęgnacji przed zimą. Nie straszne im także okresowe susze.

Podlewanie przez cały sezon powinno być umiarkowane. Chcąc zapobiec nadmiernemu parowaniu wody z podłoża w okresie letnim, można wykonać ściółkowanie korą ogrodową lub kompostem. Taka rozkładająca się ściółka o organicznym składzie znacznie podniesie jakość gleby, przez dostarczy składników.

Planujesz uprawiać ogórki? Zobacz, kiedy sadzić ogórki oraz jak sadzić ogórki.

Aster nowoangielski – sadzenie i rozmnażanie

Astry nowoangielskie nie są ekspansywne i nie zagrażają rośliną posadzony w pobliżu. Chcąc go rozmnożyć mamy do wyboru dwie proste metody. Dla amatorów astry są doskonałą rośliną do samodzielnego rozmnażania.

Pierwsza metoda to rozmnażanie przez podział kęp. Robi się to, jak w przypadku wielu roślin wiosną. Ta metoda rozmnażanie bylin jest najprostsza i daje szybkie rezultaty. Potrzebne nam będzie ostre narzędzie w celu rozdzielenia kępy z korzeniami na części. Sadzonki od razu wsadzamy na docelowe miejsce w glebie. Pobraną sadzonkę z korzeniami sadzimy na tej samej głębokości, na jakiej rosła wcześniej. Nastąpienie obficie podlewamy i nawozimy. Bywa, że kwitnienie roślin z takich sadzonek, będzie w bieżącym sezonie nieco słabsze.

Druga metoda to rozmnażanie przez pobranie sadzonek wierzchołkowy na przełomie maja i czerwca. Wybieramy zdrowe, silne wierzchołki, a następnie odcinamy około 15 cm pędu. Co ważne, usuwamy z niego dolne liście. Pozostawiamy tylko trzy na jego szczycie. Do ukorzeniania wielu odmian astrów polecany jest substrat na bazie włókna kokosowego, torfu i perlitu.

Bez względu na wybór metody, przed zasadzeniem nowej sadzonki astra warto zasilić dołek kompostem. Odmiany niskie lub średnie powinniśmy sadzić w rozstawie około 60 x 60 cm. Z kolei wyższe odmiany 80x80 cm. Tylko takie odległości pozwolą w całości wyeksponować swoje walory. Sprawdź także: Aster chiński - opis, wymagania, pielęgnacja, praktyczne porady.

Astres nowoangielski - pielęgnacja i choroby

Do odżywienia astrów nowoangielskich poleca się nawozy mineralne z fosforem i potasem. Uschnięte kwiatostany obrywamy na bieżąco, co przedłuży okres kwitnienia. Cięcie jesienne astra wykonujemy po całkowitym przekwitnięciu. Wykonujemy je prawie do samej ziemi. Liście znajdujące się na samym dole pędu zasychają najwcześniej, dlatego poleca się posadzić przed nimi jakieś niższe byliny, aby je przysłonić. Dodatkowym zabiegiem pielęgnacyjnym u bardzo wysokich odmian będzie konieczność podwiązywania pędów.

Jeśli chodzi o atak szkodników czy chorób to pojawiają się niezwykle rzadko. Zdarza się mączniak albo szara pleśń.

Zastosowanie astrów nowoangielskich

Astry nowoangielskie spotykamy najczęściej na rabatach bylinowych lub skalniakach, posadzone w grupach, na obszarze ogrodów czy parków. Zwłaszcza o naturalistycznym charakterze.

Jego niskie odmiany można również sadzić, jako obwódki lub w donicach. Astry o średniej wysokości polecane są na kolorowe rabaty wieloletnie. Z kolei wysokie odmiany astrów nowoangielskich pięknie będą się prezentować na jednogatunkowych klombach.